Η Ελένη Κυριακογιαννάκη δεν είναι μία απλή δασκάλα δημοτικού σχολείου. Είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει τα ζώα και σκοπός της είναι να διδάσκει στα παιδιά την σημασία της φιλοζωίας και του εθελοντισμού από την θεωρία στην πράξη.
“Το σκυλάκι βρήκε τη δική του οικογένεια και θα θέλαμε αυτή η σελίδα να βοηθήσει περισσότερα ζώα να βρουν τους δικούς τους για πάντα ανθρώπους”, εξηγεί στο pet-in.gr η κα Κυριακογιαννάκη.
Η Ελένη Κυριακογιαννάκη, εκτός από ενεργή φιλόζωη, είναι δασκάλα του Δημοτικού Σχολείου Αγροκηπίου Χανίων και στην 4η ενότητα του βιβλίου της Γλώσσας της Ε᾽ τάξης γίνεται αναφορά στα ζώα που ζουν κοντά μας.
“Γενικά συζητάμε με τα παιδιά για τον πλανήτη, τη φύση, τα ζώα, επομένως με την αφόρμηση που γίνεται στο βιβλίο, δεν μπορούσαμε παρά να κάνουμε τη θεωρία πράξη”, αναφέρει στο pet-in.gr.
Η ιδέα για την δασκάλα του δημοτικού σχολείου να κάνει το μάθημα διαδραστικό, πάντα υπήρχε ως σκέψη. Εξάλλου για την κα Κυριακογιαννάκη, η αγάπη για την φύση και τα ζώα είναι τρόπος ζωής.
“Δεν ξεκίνησε από κάπου αυτή η ιδέα. Γενικότερα αυτός είναι ο τρόπος του διδάσκω. Όπου, όπως, όσο μπορώ, να γίνεται το μάθημα πιο άμεσο και διαδραστικό. Το είχα ξανακάνει με τον Ζόνκε όταν είχα παλιότερα πάλι Ε᾽ τάξη, απλά τώρα πρόσθεσα κι άλλα ζώα, αισθανόμενη ασφαλής από την προηγούμενη εμπειρία. Θεωρώ ότι τα παιδιά της Ε᾽ τάξης είναι στην πιο κατάλληλη ηλικία για να υποδεχτούν σωστα κάποιο ζώο στην τάξη και να τηρήσουν κανόνες συμπεριφοράς.”
“Δεν περίμενα να έχει τέτοια απήχηση. Η Ειρήνη Κοσκερίδου πάντα με προτρέπει να γράφω στη σελίδα για οτιδήποτε κάνω με τον Ζόνκε, για να απενοχοποιήσει ο κόσμος το μέγεθος ενός σκύλου στην καθημερινότητα μας. Οπότε, θεώρησα ότι είναι καλό να δείξουμε πως τα ζώα, ακάμα και μεγαλόσωμα, μπορούν να μπουν σε μια τάξη και να είναι απόλυτα φιλικά με τα παιδιά. Να ξορκίσουμε την εικόνα μεγαλόσωμο ζώο ίσον επιθετικό”, αναφέρει.
Η Ελένη Κυριακογιαννάκη θυμάται την περίπτωση του Λάκη, ενός επιθετικού σκύλου, που με αγάπη και υπομονή, κατάφερε να το μεταμορφώσει σε ένα ήρεμο χαρακτήρα.
“Ο δεύτερος σκύλος ο Λάκης ήταν ένα σκυλί επιθετικό μέσα στη μη κοινωνικοποίηση του, την οποία ξεκίνησα στα 7,5 του χρόνια. Τον δουλεύω συνεχώς και θα συνεχίσω να το κάνω. Η κοινωνικοποίηση δε σταματά ποτέ. Πλεον ο 8χρονος σήμερα Λάκη είναι ένας άλλος σκύλος”, λέει στο pet-in.gr.
Η συμβολή της γάτας Μαλού από τη συνάδελφο της Άννα Κόνιαρη ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Ένα ζώο με άσχημο παρελθόν, πώς μπορεί να ανθίσει στα κατάλληλα χέρια.
“Η Άννα ήταν το πιο κατάλληλο άτομο να μας μιλήσει για τον κόσμο των γάτων και το έργο των εθελοντών, εφόσον ο εθελοντισμός ανήκει στην καθημερινότητα της”, αναφέρει.
Χωρίς έγκριση των διευθυντών των σχολείων αλλά και την θετική ανταπόκριση των γονιών, δεν θα είχε γίνει τίποτα.
Έτσι και χωρίς κανέναν ενδοιασμό και επειδή η κα Κυριακογιαννάκη πιστεύει πώς η θεωρία χωρίς πράξη είναι μισές δουλειές, έφερε την πράξη στην τάξη. Ο Ζόνκε, ο Λάκης και η Μαλού, εν δράσει!
Τα ζώα στην τάξη, σχεδόν για μία εβδομάδα, σε διαφορετικές μέρες. Τα παιδιά ήταν κατενθουσιασμένα. Μίλησαν γενικά για όλα τα ζώα, ξηράς, νερού, αέρος. Μίλησαν για τις ανάγκες τους. Μίλησαν για τις διαφορές και τις ομοιότητές με τους ανθρώπους. Μίλησαν για την αξία της ελευθερίας ενός ζώου. Προτζέκτορας, φωτογραφίες, βίντεο, κακοποιήσεις, σκλαβιά, εγκατάλειψη, αφοσίωση, εθελοντισμός, φύση, πλανήτης.
Κι έρχεται η μέρα των τετράποδων φίλων στην τάξη
“Είχαμε ήδη αναλύσει με τα παιδιά για το πώς θα συμπεριφέρονται μπροστά στα ζώα, να αποφεύγουμε φωνές, τσιρίδες και έντονες κινήσεις. Ηρεμία, τάξη και ασφάλεια για όλους!
Με τον Ζόνκε το είχα ξανακάνει παλιότερα, αλλά με τον Λάκη και τη Μαλού, όχι. Οπότε, είχα ενημερώσει τα παιδιά, ότι σε περίπτωση που δω – για οποιονδήποτε λόγο – τα ζώα να νιώθουν άβολα και ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν την όλη κατάσταση, το μάθημα θα διακοπεί και τα ζώα θα επιστρέψουν στο σπίτι.
Δε φοβόμουν για καμία επίθεση. Δε φοβόμουν για καμία δυσάρεστη εξέλιξη. Αν αμφέβαλα έστω και λίγο, δε θα το επιχειρούσα καν. Δεν ήθελα όμως να δημιουργηθούν αρνητικοί συσχετισμοί ούτε των ζώων προς τα παιδιά, ούτε των παιδιών προς τα ζώα”, περιγράφει.
Τα σκυλιά ήρθαν σε διαφορετικές μέρες στο σχολείο για τους εξής λόγους:
α) να είναι όλη η προσοχή της σε ένα ζώο κάθε φορά, να μη χάσει κάποιο σήμα ηρεμίας που θα της στείλει, να ελέγχει απόλυτα την όλη κατάσταση, β) ήταν η πρώτη φορά του Λάκη και ήθελε να τον δουλέψει διαφορετικά από τον Ζόνκε, γ) να δουν βασικές συμπεριφορές και λεπτομερείς διαφορές ενός σκύλου κοινωνικοποιημένου από κουτάβι και ενός σκύλου κοινωνικοποιημένου στα 7,5 του χρόνια.
Μιλήσαν πολύ. Κατέρριψαν μύθους. Όταν κουνάει η ουρά, δε σημαίνει πάντα χαρά. Σημαίνει και επίθεση ανάλογα την κίνηση και το ύψος της. Μεγαλόσωμο ζώο δε σημαίνει επιθετικό ζώο. Άγαρμπες κινήσεις λόγω βάρους μεγαλόσωμου ζώου δε σημαίνουν επιθετικότητα. Τα ενήλικα ζώα χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση, μια χαρά εκπαιδεύονται. Τα ενήλικα ζώα με λάθος συμπεριφορές, μια χαρά εκπαιδεύονται.
Εξαρτάται από το πόσο χρόνο θέλεις να διαθέσεις. Η πλάτη του ζώου δεν είναι για να την καβαλικεύεις και τι σημαίνει αυτή η κίνηση για το ζώο.
Σε αυτό που έδωσε ιδιαίτερη βάση είναι τα σήματα ηρεμίας του ζώου. Πάντα το ζώο στέλνει σήματα ηρεμίας όταν νιώθει άβολα και είναι δική μας ευθύνη να τα αναγνωρίσουμε και να τα σεβαστούμε. Τους έδειξε τα σήματα αυτά στον προτζέκτορα, που είχαν σε όλη τη διάρκεια του μαθήματος. Τους τα έδειξε πρακτικά στον Ζόνκε. Τον πίεσε ελεγχόμενα για να τα δουν στην πράξη. Κάποια από αυτά. Στον Ζόνκε δεν αρέσει να τον αγκαλιάζεις ολόκληρο σαν άνθρωπο. Θα έστελνε δύο βασικά σήματα ηρεμίας: το γλύψιμο της μύτης του και το χασμουρητό.
“Τον αγκάλιασα λοιπόν και όντως τα έκανε και τα δύο με τη σειρά που περίμενα. Τα παιδιά ήταν ήδη ενημερωμένα και μόλις είδαν και τα δυο σήματα ηρεμίας, εντυπωσιάστηκαν και ενθουσιάστηκαν! Τον άφησα αμέσως κι εξήγησα στα παιδιά ότι ήδη έπρεπε να τον είχα αφήσει από το πρώτο σήμα ηρεμίας που μου έστειλε. Ήθελα να τον πιέσω λίγο παραπάνω και πήγα ξανά κοντά του δείχνοντας με το σώμα μου ότι έχω τη διάθεση να τον ξαναγκαλιάσω. Αυτός τότε, μου γύρισε την πλάτη και ξάπλωσε στο στρώμα του με όλο το σώμα του γυρισμένο στην αντίθετη πλευρά προς αυτή που ήμουν. Ισχυρό σήμα ηρεμίας για να τον αφήσω ήσυχο.”
Εξήγησε, έδειξε, συζητήσε πολύ με τα παιδιά για τα σήματα ηρεμίας, γιατί πολλές επιθέσεις κατοικίδιων ζώων έρχονται μετά από μη σεβασμό στα σήματα ηρεμίας τους. Πολλές επιθέσεις και αδέσποτων ζώων έρχονται μετά από άγνοια των σημάτων ηρεμίας τους. Έτσι, έδωσε και πολλά παραδείγματα πότε ένα αδέσποτο ζώο ή μια αγέλη μπορεί να επιτεθεί. Τι μπορεί να παρερμηνεύσουμε στη γλώσσα του σώματος των ζώων, τι μπορεί να παρερμηνεύσουν στη δική μας συμπεριφορά τα ζώα. Πώς επιτίθεται ένα αδέσποτο μόνο ζώο, πώς επιτίθεται μια αγέλη. Ποια είναι η ψυχολογία ενός μόνου ζώου, ποια είναι η ψυχολογία της αγέλης. Τι πρέπει να κάνουν σε κάθε περίπτωση. Τι ΔΕΝ πρέπει να κάνουν. Ποια είναι τα βήματα της κλιμάκωσης, να μάθουν να τα αναγνωρίζουν. Όσο είναι παιδιά, δε θα βγάζουν μόνα τους τα κατοικίδιά τους βόλτα σε μια χώρα με αδέσποτα. Πάντα με τη συνοδεία κάποιου ενήλικα.
”Είπαμε πολλά. Τονίσαμε άλλα τόσα. Επανάληψη ξανά και ξανά πώς αποφεύγουμε την επίθεση ζώου ή αγέλης. Να τυπωθεί όσο καλύτερα γίνεται στο μυαλό. Αρκετά ακούμε στις ειδήσεις”, συμπληρώνει.
Με τον Λάκη δούλεψαν πώς πλησιάζουν ένα ζώο που δε νιώθει άνετα μέσα σε πολύ κόσμο. Το πλησιάζουμε; Πώς; Το κοιτάμε στα μάτια; Απλώνουμε χέρι; Πώς χαϊδεύουμε; Μέχρι πού είναι τα όρια μας; Πώς μιλάμε σε ένα ζώο, τόνος φωνής. Δεν είναι λούτρινα για παιχνίδι, έχουν προσωπικότητα. Μιλάνε. Μπορεί να μη σε συμπαθήσουν. Δέξου το Σύγκριση συμπεριφοράς με τον Ζόνκε. Σύγκριση παρελθόντος με τον Ζόνκε. Ποιος φταίει για όλο αυτό; Ποιος φταίει για τα ανεκπαίδευτα ζώα; Ποιος φταίει για τα αδέσποτα;
Ο Λάκης ήρθε στο σχολείο μόνο μία μέρα. Ήταν αρκετή για πρώτη φορά σε σχολείο. Ο Ζόνκε ήρθε και τις υπόλοιπες. Κάθε φορά όμως στην κουβέντα τους έμπαινε και ο Λάκης. Ο 8χρονος ενήλικος επιθετικός σκύλος που γι΄ άλλους δε θα μπορούσε να εκπαιδευτεί ποτέ.
Η Μαλού με την δασκάλα Άννα Κόνιαρη
Κι ήρθε η μέρα της Μαλού. Η ίδια δεν έχει ιδέα από γάτες. Παραδέχεται μάλιστα ότι τις φοβάται λίγο. Έχει όμως την ειδήμονα για αυτές! Τη συνάδελφο της Άννα Κόνιαρη.
Αφού πήρε ολιγόωρη άδεια από το σχολείο της, έκανε το ημερήσιο πρόγραμμά της άνω-κάτω, έταξε στη Μαλού τον κόσμο όλο κι ήρθε στο δικό της σχολείο. Ήταν η πρώτη φορά και για την Άννα και για την Μαλού!
“Κάθισα στην άκρη κι άκουγα. Να μάθω κι εγώ. Δεν ήξερα. Τα παιδιά άκουγαν, ήθελαν κι αυτά να πουν για τα δικά τους γατιά, χαμός! Μάθαμε για τις ανάγκες μιας γάτας, για τη γλώσσα του σώματος τους, για την μακρινή ιστορία τους σε αρχαιότερους πολιτισμούς, για το στενάχωρο παρελθόν της Μαλού και το βασιλικό παρόν της, για τη ζωή ενός εθελοντή, για τις ψυχικές (κι όχι μόνο) αντοχές του, κ.α. Τα παιδιά δεν ήθελαν να βγουν διάλειμμα…”, περιγράφει η κα Κυριακογιαννάκη.
Όπως λέει στο pet-in.gr, θα μπορούσε να γράψει δέκα σελίδες γι΄αυτή την εβδομάδα δράσεων. Για τις μεθόδους, για τα ζώα, τα παιδιά, τα συναισθήματα… Έντονη εβδομάδα, πιεστική, αλλά αποδοτική.
”Κάτι προσπαθήσαμε να χτίσουμε όμως. Κάτι κάναμε. Οι διευθυντές, οι δάσκαλοι, οι γονείς…
Ναι, ο κόσμος μας απέχει πολύ από το αγγελικά πλασμένος, αλλά κοιτάξτε … πλάθεται!” καταλήγει και δεν έχουμε παρά να την συγχαρούμε.
Πηγή: pet-in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου