Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2018

Ένα σχολείο για μαθητές 14 έως 100 ετών όπου τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα!


Δημοσιεύτηκε: Τρίτη, 25 Σεπτέμβριος, 2018 - 18:30 | Στην Κατηγορία: 
Εσπερινό Λύκειο Χανίων
Μαθητές και καθηγητές μιλούν για την ξεχωριστή αυτή σχολική μονάδα και τα σπουδαία πράγματα που συμβαίνουν κάθε απόγευμα στο σχολικό συγκρότημα της Αμπεριάς
Μαθητές που διέκοψαν τη φοίτηση τους στο λύκειο, λόγω προβλημάτων, άνθρωποι που δεν σταματούν να κυνηγούν το όνειρο τους, που βλέπουν το σχολείο ως διέξοδο από την βεβαρημένη καθημερινότητα τους, και ένα μέσο που θα τους δώσει το εισιτήριο για την κατάκτηση του ονείρου, το απολυτήριο και για κάποιους την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Αυτοί είναι οι μαθητές του Εσπερινού λυκείου Χανίων.
Το εσπερινό σχολείο απευθύνεται σε μαθητές από 14 έως 100 ετών, δίνοντας ίσες ευκαιρίες σε όλους, προσφέροντας ανεξάντλητη γνώση και υποστήριξη.
Η κ. Παναγιώτα Παναγοπούλου, είναι ένα φωτεινό παράδειγμα των ανθρώπων που δεν παύουν να ονειρεύονται και να παλεύουν για τα ιδανικά τους. Τι κι αν είναι 75 ετών και αν έχει τρία εγγόνια, δεν σταματά ποτέ να χαμογελά και νιώθει και πάλι 18 ετών, όπως εξομολογείται. Η ιστορία της είναι συγκινητική, καθώς αναγκάστηκε να αφήσει το σχολείο στα 12 της χρόνια, αργότερα έκανε οικογένεια και άνοιξε το δικό της κατάστημα. Όσα χρόνια ήταν απασχολημένη με τα παιδιά και την εργασία της, δεν σκέφτηκε να ολοκληρώσει  την φοίτηση της στο σχολείο. «Όταν έφυγε από τη ζωή ο σύζυγος μου, ανακάλυψα ότι στο 1ο Γυμνάσιο λειτουργούσε το εσπερινό σχολείο και έτσι γράφτηκα αμέσως. Το 2018 τελείωσα το γυμνάσιο και ήρθα κατευθείαν στο λύκειο. Το όνειρο μου είναι να σπουδάσω φιλολογία ή φιλοσοφία και ελπίζω να τα καταφέρω».
Η μαθήτρια Παναγιώτα Παναγοπούλου
Η κ. Ζαχαρένια Τσιριντάνη, φοιτά στην πρώτη λυκείου, είναι 54 ετών και αποφάσισε μετά από χρόνια να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα. «Πάντα ήθελα να τελειώσω το λύκειο, ωστόσο μεγάλωνα μόνη μου το γιο μου και έκανα δύο δουλειές, οπότε τώρα που ο γιος μου τελειώνει τις σπουδές του, βρήκα την ευκαιρία να ολοκληρώσω τη φοίτηση μου στο λύκειο». 
Η κ. Ειρήνη Βάλβη, είναι  μαθήτρια της  Δ’ Λυκείου, έχει τρία παιδιά και είναι εργαζόμενη μητέρα και σύζυγος. «Αναγκάστηκα να αφήσω το σχολείο μετά το δημοτικό, και να δουλέψω ενώ στη συνέχεια λόγω διαφόρων δυσκολιών, δεν κατάφερα να συνεχίσω το σχολείο. Πάντα υπήρχαν εμπόδια, αλλά το μεγαλύτερο, ήταν η ανασφάλεια μου, καθώς πίστευα ότι είμαι πολύ μεγάλη για να γυρίσω πίσω στα θρανία». Η Ειρήνη μία ημέρα πήρε τη μεγάλη απόφαση, γράφτηκε στο εσπερινό γυμνάσιο και αργότερα συνέχισε στο εσπερινό λύκειο. Φέτος είναι στην τέταρτη τάξη και θέλει να εισαχθεί στην σχολή της αρχαιολογίας ή της φιλοσοφίας. «Αυτό που θέλω να πω σε όσους δεν έχουν πάρει το απολυτήριο τους, είναι να κυνηγήσουν το όνειρο τους και να έρθουν εδώ, καθώς οι καθηγητές είναι υπέροχοι και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται στην ίδια θέση. Τα όνειρα δε σταματούν ποτέ και μέσα από αυτό το σχολείο, τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα».
Η μαθήτρια Ειρήνη Βάλβη
Η διευθύντρια του σχολείου, κ. Ευαγγελία Σαρρή, είναι πέντε χρόνια στο σχολείο και μιλά με υπερηφάνεια για τους μαθητές και τους καθηγητές, οι οποίοι έχουν αναπτύξει διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ τους και πρεσβεύουν το αληθινό νόημα του σχολείου που είναι η γνώση χωρίς διακρίσεις και όρια. «Οι μαθητές μας έρχονται με στόχο να πάρουν το απολυτήριο λυκείου, ωστόσο σχεδόν όλοι δίνουν πανελλήνιες και εισάγονται στα πανεπιστήμια. Το έργο των καθηγητών είναι εξαιρετικό, καθώς παρέχουν γνώσεις αλλά και στήριξη στους μαθητές ενώ παράλληλα τους βοηθούν να μην παρεκκλίνουν από το στόχο τους. Φέτος οι μαθητές είναι είκοσι και το σύστημα άλλαξε, καθώς το λύκειο έχει τρεις τάξεις από τέσσερις που ήταν μέχρι πέρυσι». Αναφορικά με τα προβλήματα και τις ελλείψεις που αντιμετωπίζει το σχολείο, η κ. Σαρρή τονίζει ότι δεν υπάρχει ούτε καθαρίστρια αλλά ούτε και φύλακας, κάτι που δυσχεραίνει το έργο των καθηγητών.
Η διευθύντρια του σχολείου Ευαγγελία Σαρρή και η φιλόλογος Κατερίνα Βλοντάκη
Μιλώντας με τους καθηγητές του σχολείου, μπορεί κανείς να διακρίνει εύκολα, την αγάπη τους για τα καμάρια τους, τα «μεγάλα» παιδιά, όπως τα αποκαλούν, τα οποία είναι συνειδητοποιημένα και δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο απέναντι στη γνώση. «Είμαι δώδεκα χρόνια σε εσπερινό, και δεν το αλλάζω με τίποτα καθώς τα θετικά αυτού του σχολείου, είναι πάρα πολλά. Αφενός, συνεννοείσαι με τους ανθρώπους, καθώς γνωρίζουν τον λόγο που βρίσκονται πίσω στα θρανία και αφετέρου, σου υπενθυμίζουν ποιος είναι ο βασικός ρόλος του σχολείου, η μάθηση και η γνώση», αναφέρει η φιλόλογος, κ. Κατερίνα Βλοντάκη.
Ο φιλόλογος, κ. Σπύρος Ανδρουλάκης, θυμάται  την πρώτη φορά που δίδαξε σε εσπερινό σχολείο, τα βλέμματα των μαθητών,  την ανάγκη τους να ξεφύγουν από την καθημερινότητα τους και να διεκδικήσουν μία καλύτερη ζωή. «Είναι η έκτη χρονιά που εργάζομαι σε εσπερινό λύκειο και ομολογώ ότι στην αρχή το αντιμετώπισα με σκεπτικισμό γιατί αγνοούσα τον τρόπο λειτουργίας και με φόβιζε η ιδέα να έχω μαθητές, μεγαλύτερης ηλικίας. Ωστόσο, από την πρώτη στιγμή που μπήκα στην τάξη διαπίστωσα μία πραγματικότητα, η οποία, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αναζωογονητική. Σε αυτό το σχολείο, έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους πιο μεγάλους, επαγγελματίες, οικογενειάρχες, που βρίσκονται εδώ με πλήρη συνείδηση, επιθυμούν να πάρουν το απολυτήριο, είτε για να βελτιώσουν την επαγγελματική τους ζωή, είτε την μισθολογική τους κλίμακα αλλά και ανθρώπους που θέλουν να εισαχθούν σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα».
Μαθητές και καθηγητές του Εσπερινού λυκείου
Ο κ. Ανδρουλάκης, έχει επιλέξει να διδάσκει στην τελευταία τάξη, καθώς όπως τονίζει,  συντονίζεται περισσότερο, με το άγχος και τις επιθυμίες των μαθητών, οι οποίοι πια έχουν ξεκαθαρίσει τους στόχους τους. «Οι μαθητές έχουν πολύ μεγάλο ζήλο και ζέση για να μάθουν, ωστόσο συχνά το περιβάλλον δεν είναι υποστηρικτικό, ή αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα, τα οποία συχνά τους αναγκάζουν να διακόψουν το σχολείο, ωστόσο εμείς, τους στηρίζουμε όσο περισσότερο μπορούμε».
Ο φιλόλογος, Σπύρος Ανδρουλάκης
Το σχολείο στεγάζεται στο σχολικό συγκρότημα της Αμπεριάς  και λειτουργεί καθημερινά από τις  19.00 μέχρι τις 22.35, ενώ οι διδακτικές ώρες είναι πέντε. Το όριο των απουσιών είναι μεγαλύτερο από τα ηκλασσικά σχολεία λόγω της ιδιαιτερότητας του ενώ το απολυτήριο είναι απόλυτα ισότιμο με το αντίστοιχο ενός ημερήσιου. Οι μαθητές εξετάζονται πανελλαδικά σε διαφορετικά θέματα και με μικρότερη ύλη από τα ημερήσια λύκεια.
Πηγή: flashnews.gr


Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/arthron/ekpaideysi/ena-sholeio-gia-mathites-14-eos-100-eton-opoy-ta-oneira-ginontai-pragmatikotita#ixzz5SB7S3tUP
Follow us: @alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια: