Alfavita
Γράφει η Βάσια Λεοντοπούλου, Ζωγράφος/Γλύπτρια
Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκομαι στην εκπαίδευση, έχω διαπιστώσει την αγωνία του Υπουργείου Παιδείας να φανεί ότι επιμορφώνει και μορφώνει τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς με τη χρήση των Νέων Τεχνολογιών. Κι όταν λέμε νέες τεχνολογίες εννοούμε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ταμπλετ, διαδραστικούς πίνακες , διδασκαλία μέσω ίντερνετ κλπ. Ήδη έγιναν επιμορφώσεις για το Β1 επίπεδο και τώρα γίνονται επιμορφώσεις για το Β2 οι οποίες απευθύνονται στους εκπαιδευτικούς.
Όλα αυτά όμως έχουν σχέση με την την παροχή ουσιώδους εκπαίδευσης; Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Τί χρειάζεται να γνωρίζει ένας άνθρωπος στην εκπαίδευση από νέες τεχνολογίες; Οι γνώσεις πάνω σε βασικά εργαλεία όπως επεξεργασία Κειμένου δηλαδή προγράμματα τύπου Microsoft Word, προγράμματα λογιστικών φύλλων τύπου Microsoft Excel και ίσως προγράμματα παρουσιάσεων τύπου Microsoft Powerpoint. Ανάλογα με την ειδικότητα, επιπλέον, μπορεί κάποιος να χρειάζεται να γνωρίζει λίγο πιο εξειδικευμένα προγράμματα, τα οποία όμως μπορεί να τα μάθει είτε με τη μέθοδο «της δοκιμής και της πλάνης», είτε εξερευνώντας λίγο στο διαδίκτυο για να δει πως λειτουργούν και να τα χρησιμοποιήσει αναλόγως. Υπάρχουν πολλά δωρεάν που με λίγο ψάξιμο τα μαθαίνεις μια χαρά πέρα απο αυτά από γνωστές εταιρίες. Μην ξεχνάμε ότι το ίντερνετ είναι μια τεράστια βάση πληροφοριών.
Αυτές τις μέρες που η χώρα βρίσκεται στη δίνη του κορωνοϊού, υπάρχει επιτακτική ανάγκη από το Υπουργείο Παιδείας να φανεί πάλι ότι δουλεύει, ότι κάνει εξ αποστάσεως διδασκαλία σε παιδιά με τη γνωστή παραπάνω συνταγή...Την ομελέτα χωρίς τα αυγά. Και χωρίς αμφιβολία επιτυχημένη, χωρίς καμία αξιολόγηση από τους εκπαιδευτικούς αλλά και χωρίς καμία αξιολόγηση από τα παιδιά επίσης. Όσο πολύπλοκο και ανούσιο έχει γίνει το σύστημα για τις επιμορφώσεις του Β1 και Β2, τόσο αυτό θα καθρεπτίζεται στους μαθητές οι οποίοι είτε δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν σύνθετα προγράμματα και πολύπλοκες πλατφόρμες τύπου eclass, e-me που περιλαμβάνουν επίσης φανταστικά σενάρια μαθημάτων. Τα πράγματα στα παιδιά πρέπει να είναι απλά, σαφή και κατανοητά, όσο αφορά την εξ αποστάσεως διδασκαλία. Ώστε και ο χρόνος στην οθόνη να μην ξεπερνάει κάποιο χρονικό περιθώριο για την ασφάλειά τους. Γιατί και η επιμόρφωση Β2 γίνεται εξ αποστάσεως αλλά η διαφορά είναι ότι απευθύνεται σε ενήλικες.
Αν όλα αυτά δεν τα καταλάβουμε χαμένοι είναι αυτοί που διδάσκονται, πρωτίστως. Το Υπουργείο Παιδείας χρειάζεται να αντιληφθεί πρωτού προβεί σε οποιαδήποτε αξιολόγηση ανθρώπινου δυναμικού, την ανάγκη αξιολόγησης των εργαλείων και τη χρήση τους από όλους, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Ταυτόχρονα, να δει με σκεπτικισμό την χρήση νέων τεχνολογιών στην τάξη, την ώρα που πληθαίνουν οι μελέτες για τον εθισμό πάνω σε αυτές, ειδικά σε εφήβους. Και να προβεί σε ειδικά σεμινάρια με επαγγελματίες που αγαπούν τη δουλειά τους, κι όχι με ανθρώπους που τα υλοποιούν για να τα εντάξουν στο βιογραφικό τους ως προσόν.
Αυτή η παγκόσμια κρίση που προέκυψε, ίσως είναι η αρχή για να γίνουμε σοφότεροι, υπεύθυνοι και ανθρώπινοι σε όλες μας τις σχέσεις. Να προσπαθούμε εμείς, πρωτίστως οι εκπαιδευτικοί να κατανοούμε τους μαθητές μας ως ανθρώπους που μεγαλώνουν και βρίσκονται σε εξέλιξη και χρειάζονται την αμέριστη προσοχή μας. Να τους μαθαίνουμε το μέτρο κι όχι την υπερβολή . Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται και ένα Υπουργείο Παιδείας που συμπεριφέρεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο στους εκπαιδευτικούς του, ανθρώπινα. Είμαστε όλοι αλληλένδετοι. Και ελπίζω να αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι τα αγαθά όπως η Υγεία, η Παιδεία, οι Μεταφορές, το Νερό , το ίντερνετ κ.α θα πρέπει να είναι Κοινωνικά, κι όχι ιδιωτικά. Ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου