"Ο συνεργατισμός στα σχολεία είναι και επισήμως επικηρυγμένος"
αι ο ατομικισμός που καλλιεργεί την χρησιμοθηρία και την απληστία. Ο συνεργατισμός στα σχολεία είναι και επισήμως επικηρυγμένος! Μικρές και συνήθως αναντίστοιχες των αναγκών οι δράσεις περιβαλλοντικής και πολιτιστικής εκπαίδευσης βρίσκονται στο περιθώριο, ενώ το θετικό μέτρο των projects, απαξιώθηκε από όλες τις πλευρές. Κάποτε έκανα το εξής σε τάξη του δημοτικού: Zήτησα από τους μαθητές να αλλάξουν μόνοι τους την γνωστή παράταξη των θρανίων όπου οι μαθητές βλέπουν ο ένας την πλάτη του άλλου και να την κάνουν σε σχήμα κύκλου. Χώρισα ομάδες, σχεδίασα στον πίνακα, έδωσα σαφείς οδηγίες και … αποχώρησα σε θέση που άκουγα χωρίς να βλέπω. Στην αρχή άκουγα κουβέντες όλες μαζί που εξελίσσονταν σε ουρλιαχτά και τελικώς σε πανδαιμόνιο. Άκουγα θρανία να σέρνονται, να συγκρούονται. Μετά από ένα δεκάλεπτο, μπήκα στην τάξη. Η δουλειά δεν είχε τελειώσει. Τα θρανία ήταν σε διαδοχή αλλά όχι κύκλος, τα θρανία δεν είχαν τακτοποιηθεί. Τι είχε γίνει; κάθε μαθητής κουβάλαγε μόνος του το θρανίο και έδινε οδηγίες φωνάζοντας στους άλλους. Κανείς δεν προσπάθησε να συνεργαστεί με τον άλλον για να σηκώσουν μαζί ένα θρανίο. Χωρίς άλλα σχόλια…
Ο συνεργατισμος φερνει την κοινωνικοποιηση και την αλληλεγγυη, χαρακτηριστικα που ειναι φοβητρα για την εξουσια και το κρατος.Αντιθετως αυτο καλλιεργει τον ατομισμο στο σχολειο για να εχει πειθηνιες μοναδες αργοτερα, σαν πολιτες και να περνα ευκολοτερα τις επιλογες του. Αν κατι πρεπει ν αλλαξει πρωτα και κυρια στην καλλιεργεια των μαθητων, ειναι η ελαχιστοποιηση του ατομισμου και η αναπτυξη του συνεργατισμου σε ολη τη φιλοσοφια, δομη και διαδικασια της εκπαιδευσης.
διογενης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου