Πώς να ‘ναι αλήθεια, να ζεις όλη σου τη ζωή σε μια χώρα, να πηγαίνεις σχολείο, να σπουδάζεις, να κάνεις παρέα με τα άλλα παιδιά που ζουν μαζί σου στην ίδια γειτονιά, να διασκεδάζεις όπως εκείνα, να μοιράζεσαι τις ίδιες αγωνίες, και η πολιτεία να σου αρνείται κάθε δικαίωμα, να σε θεωρεί ξένο;
Το ξέρουν καλά αυτό το «πώς είναι», τα παιδιά των μεταναστών, διακόσιες χιλιάδες κατά τους απρόσωπους αριθμούς, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή ήρθαν σε πολύ μικρή ηλικία στη χώρα μας, και σήμερα σπουδάζουν, εργάζονται, ψάχνουν δουλειά - ό,τι ακριβώς κάνουν οι συνομήλικοί τους με έλληνες γονείς.
Σε τρία από αυτά τα παιδιά, τη Σόλες, την Εμμανουέλα, την Ελένη, έδωσαν σήμερα το λόγο, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν, 18 οργανώσεις και συλλογικότητες, με αφορμή την επιχειρούμενη ολοσχερή κατάργηση του «νόμου Ραγκούση» περί ιθαγένειας, μετά την αμφιλεγόμενη, κατά πλειοψηφία, απόφαση του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματική μια σειρά άρθρων. (διαβάστε περισσότερα, στο τέλος του ρεπορτάζ)
Ενός νόμου, με πολλές αδυναμίες, που «πέτυχε» να πάρει την ιθαγένεια μόλις το 3% των παιδιών των μεταναστών: μόλις 6.072, σε σύνολο 200 χιλιάδων. Ακόμη κι αυτόν τον αναποτελεσματικό νόμο, όμως, «η κυβέρνηση, που ολοένα και περισσότερο υιοθετεί την ατζέντα της άκρας Δεξιάς, αποφάσισε εν μια νυκτί να τον παγώσει», όπως τόνισε ο Γ. Αλμπάνης που άνοιξε τη συνέντευξη Τύπου.
«Διεκδικούμε ιθαγένεια για όλα τα παιδιά», πρόσθεσε. «Η κατά πλειοψηφία απόφαση του ΣτΕ, άλλωστε, δεν δικαιολογεί ολική κατάργηση του νόμου Ραγκούση. Όπως έχει συμβεί στο παρελθόν, όταν νομοθετήματα κρίνονταν αντισυνταγματικά, πρέπει να γίνει μια μίνιμουμ τροποποίηση που να διατηρεί το πνεύμα του και να είναι παράλληλα συμβατό με την απόφαση του ΣτΕ
Με αυτά στο μυαλό, ξεκινάμε μια πρωτοβουλία με στόχο να πιέσουμε την κυβέρνηση, ώστε να τελειώνει αυτό το νομοθετικό κενό και να φέρει γρήγορα έναν καινούργιο νομο που θα καλύψει τα παιδιά των μεταναστών».
Στα πλαίσια αυτής της πρωτοβουλίας, την Πέμπτη 21 Μαρτίου, στις 5 μ.μ., οργανώνεται συναυλία στο Θησείο όπου στη σκηνή θα ανέβουν, φυσικά, συγκροτήματα παιδιών μεταναστών.
«ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ «ΠΑΓΩΝΕΙ» ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ»
Πρώτη, από τα παιδιά των μεταναστών που πολλά δεν είναι πια παιδιά, είναι νέοι, εργαζόμενοι ή άνεργοι, φοιτητές ή μαθητές, που ζουν όσα ζουν και οι έλληνες το γένος συνομήλικοί τους, πήρε το λόγο η Σόλες Γκόντγουιν, 27 χρονών, με καταγωγή από τη Νιγηρία.
Η Σόλες, που ήρθε στα 14 της στην Ελλάδα, τέλειωσε το 2011 την Ιατρική του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Οι συμφοιτητές της κάνουν ήδη ή είναι σε λίστα αναμονής για να κάνουν την ειδικότητά τους. Εκείνη όμως, δεν μπορεί, γιατί της λείπει η «ιθαγένεια»: «Αυτή η απόφαση παγώνει τη ζωή μου, δεν μπορώ να προχωρήσω. Έχω ένα πτυχίο ιατρικής, αλλά δεν μπορώ να δουλέψω πουθενά, ίσως μόνο εφημερίες σε ιδιωτικές κλινικές. Η κυβέρνηση αδικεί 200 χιλιάδες παιδιά. Όταν κάποιος σπουδάζει, πληρώνει φόρους, εχει όλους τους «δεσμούς» για τους οποίους όλοι μιλάνε τελευταία, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να θεωρούμαστε πολίτες δεύτερης ή τρίτης ή τέταρτης κατηγορίας. Ο,τι περνάνε τα ελληνόπουλα, τα περνάμε κι εμείς, σε διπλό και τριπλό βαθμό. Είναι άδικη η απόφαση του ΣτΕ, καταστρέφει ζωές, στερεί πραγματικά δικαιώματα».
Η Σόλες παρέθεσε και στοιχεία για τη χορήγηση στοιχείων για τη χορήγηση ιθαγένειας σε άλλες χώρες, το διάστημα 2000 με 2008:
- Στην Αυστρία, 300.000 περίπου
- Στη Σουηδία και στην Ολλανδία, άλλες τόσες περίπου στην καθεμιά
- Στο Βέλγιο, 250.000 ιθαγένειες
- Στην Ελλάδα, το ίδιο διάστημα αποδόθηκαν μόνο 29.600 το ίδιο διάστημα. Ενώ στην Ιταλία, που έχει θεωρητικά τον αυστηρότερο νόμο, ο στόχος που έχει τεθεί είναι να δοθεί ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά-μετανάστες 2ης γενιάς…
«Είμαστε πολίτες αυτής της χώρας, ό,τι ζει ο μέσος έλληνας το ζούμε κι εμείς, δεν υπάρχει κανένας λόγος να βρισκόμαστε στον πάτο αυτής της κοινωνίας», είπε, κλείνοντας, η Σόλες.
«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΓΟΛΓΟΘΑΣ»
Η Εμανουέλα Ρεπούση βρίσκεται από το 1992, 9 χρονών τότε, στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στην Αλβανία, μεγάλωσε στη Χίο, έμαθε σε 4 μήνες τη γλώσσα, μετά το σχολείο πέρασε σε πανεπιστήμιο της Κρήτης, που δεν παρακολούθησε για οικονομικούς λόγους,
«Το ελληνικό κράτος με έχει ενσωματώσει: δουλεύω, πληρώνω ασφάλιση, εφορία, ΔΕΗ, από την άλλη όμως μέσα από γραφειοκρατικές διαδικασίες με περνά από καθημερινό Γολγοθα, με την απειλή ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να απελαθώ από τη χώρα. Για μένα όμως θα ήταν δεύτερη μετανάστευση να βρεθώ στην Αλβανία», είπε ξεκινώντας η Εμμανουέλα.
Σειρά είχε η περιγραφή της απίστευτης γραφειοκρατίας καθώς ο νόμος Ραγκούση την κάλυπτε μεν, αλλά αφενός απαιτούσε την καταβολή χρημάτων, αφετέρου έβρισκε διάφορα εμπόδια, όπως π.χ. ότι οι άδειες παραμονής που εκδίδονται από το ελληνικό κράτος εκδίδονται… ληγμένες λόγω των τραγικών καθυστερήσεων.
Η Εμμανουέλα έκλεισε την εισήγησή της λέγοντας:
«Είναι άδικο για τα παιδιά που μεγαλώνουν εδώ, να ζουν σε τέτοια ανασφάλεια. Πρέπει οι ίδιοι να διεκδικήσουμε, και να είναι στο πλευρό μας συμμαθητές και φιλοι, φορείς κι οργανώσεις. Έχω όνειρα γι΄ αυτή τη χώρα, έχω όνειρα προσωπικά. Είναι άδικο για όλα τα παιδιά των μεταναστών να είναι στο περιθώριο»
Τελευταία πήρε τον λόγο η Μαριάνθη Ιντου, 21 χρονών σήμερα, γεννημένη στην Ελλάδα, στην οποία είχαν έρθει οι γονείς τη από το 1989. Η Μαριάνθη έχει σπουδάσει προσχωλική αγωγή, δούλεψε σε παιδικό σταθμό επί τρία χρόνια αλλά, με την κατάργηση του νόμου, δεν θα έχει καμιά δυνατότητα να δουλέψει σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς.
«Κάθε παιδί που έχει γεννηθεί στην Ελλάδα ή ήρθε σε μικρή θα έπρεπε να έχει τα ίδια δικαιώματα. Αν πάω στη Νιγηρία, δεν θα με αναγνωρίσουν. 200.000 παιδιά ζουν την ίδια ταλαιπωρία. Κάθε φορά που ανανεώνω την άδεια παραμονής, την έπαιρνα μετά τη λήξη της, κάθε χρόνο πληρώνουμε για ληγμένες άδειες – ενώ για να σε καλύψει ο νόμος Ραγκούση έπρεπε να έχει αδεια σε ισχύ…»
Και πρόσθεσε: «Ο νόμος πάγωσε, μπορεί να παρουν τα χαρτιά πίσω από παιδιά που τα έχουν ήδη. Αυτό ειναι τελείως άδικο. Πάει πολύ πίσω ο τρόπος σκέψης της κυβέρνησης. Για να παει μια χώρα μπροστά πρέπει να σκεφτεται μπροστά».
Οι 18 οργανώσεις που πήραν την πρωτοβουλία:
Ανοιχτή Πόλη, Αsante, Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Ένωση Αιγυπτιακών Εργαζόμενων στην Ελλάδα (EI Rapta), Ένωση Αφρικανών Γυναικών Ελλάδος, Κασάπι Ελλάς -Ένωση Φιλιππινέζων Εργαζόμενων, Κοινότητα Αφγανών Μεταναστών και Προσφύγων Ελλάδας, Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, Κέντρο Αντιγόνη,Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό, Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, Νεολαία Συνασπισμού, Σύλλογος Ενωμένων Αφγανών Ελλάδος, Σύλλογος Ελεύθερων Σύρων , YRE-Antinazi Zone
left.gr
* * *
Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο των 18 οργανώσεων, που μοιράστηκε στη συνέντευξη Τυπου, αποκαλυπτικό για τους λόγους που η κυβέρνηση επιχειρεί να καταργήσει το νόμο Ραγκούση:
ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΝΑΙ
ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΧΙ !
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα που θέλει να αυτοαποκαλείται κοιτίδα της δημοκρατίας και του πολιτισμού, 200.000 παιδιά μένουν ξεκρέμαστα χωρίς χαρτιά, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ελπίδα.
Είναι τα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν ή ήρθαν σε μικρή ηλικία στη χώρα μας. Τα παιδιά που πολλές φορές αποκαλούμε 2η γενιά μεταναστών, αλλά στην πραγματικότητα η μόνη πατρίδα που έχουν γνωρίσει είναι η Ελλάδα.. Που πολλά από αυτά δεν είναι πια παιδιά. Είναι εργαζόμενοι ή άνεργοι, κάποια από αυτά έγιναν πιο γνωστά μέσα από τη δουλειά τους σαν μουσικοί ή ηθοποιοί, αλλά ακόμα εξακολουθούν να ζουν με την αγωνία του αύριο
Και ενώ αυτά θεωρούν την Ελλάδα πατρίδα τους το ελληνικό κράτος φροντίζει να τους δείξει ότι ο Ξένιος Δίας δεν ζει πια εδώ.
Η κυβέρνηση, που ολοένα και περισσότερο υιοθετεί την ατζέντα της άκρας Δεξιάς, αποφάσισε εν μια νυκτί να παγώσει τον νόμο 3838/2010 που ψηφίστηκε επί υπουργίας Ραγκούση. Ο νόμος εκείνος για πρώτη φορά ασχολιόταν με τα ζητήματα που αφορούν τα παιδιά των μεταναστών κάνοντας κάποια δειλά βήματα όσον αφορά την παραχώρηση ιθαγένειας. Ρύθμιζε επίσης τις διαδικασίες πολιτογράφησης ενώ έδινε υπό προϋποθέσεις το δικαίωμα της ψήφου στις δημοτικές εκλογές.
Βήματα που σε άλλες χώρες της ΕΕ είχαν γίνει πολύ νωρίτερα και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.
Βήματα που σε άλλες χώρες της ΕΕ είχαν γίνει πολύ νωρίτερα και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.
Η νόμιμη παραμονή και των 2 γονιών για μια πενταετία, η εξαετής φοίτηση σε ελληνικό σχολείο και τα τεστ γνώσεων ελληνικής ιστορίας ήταν οι βασικές προϋποθέσεις για την παραχώρηση ιθαγένειας.
Το αποτέλεσμα εκείνου του νόμου ήταν ότι από τα 200.000 παιδιά μόλις 6.072 κατάφεραν μέχρι σήμερα να πάρουν την ιθαγένεια. Ο νόμος Ραγκούση δηλαδή «πέτυχε» να πάρει την ιθαγένεια μόλις το 3% των παιδιών των μεταναστών.
Τώρα η κυβέρνηση θέλει να μειώσει ή και να εξαφανίσει ακόμα και αυτό το αστείο ποσοστό που θέτει την Ελλάδα με διαφορά στην τελευταία θέση της ΕΕ.
Αξιοποιώντας την πρόσφατη απαράδεκτη απόφαση 460/2013 της πλειοψηφίας δικαστών ΣτΕ – καθώς υπήρξε και μειοψηφία 13 δικαστών – που έκρινε αντισυνταγματικά μια σειρά άρθρων του νόμου Ραγκούση, «διαρρέεται» ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο νόμο για στην ουσία θα αφήνει ξεκρέμαστα τα παιδιά των μεταναστών.
Η ιθαγένεια μέσα από ένα κυκεώνα προϋποθέσεων και γραφειοκρατικών διαδικασιών θα είναι όνειρο απατηλό για όσους θα την ζητήσουν. Εξετάζεται ακόμα και το ενδεχόμενο της αναδρομικής ακύρωσης και όσων παιδιών κατάφεραν να την πάρουν με το νόμο Ραγκούση! Διάφορα φασιστοειδή φτάνουν να ζητούν και την επανάληψη των δημοτικών εκλογών του 2010 λόγω της συμμετοχής σε αυτές μεταναστών!
Όχι τυχαία οι μόνοι που πανηγυρίζουν για αυτή την απόφαση είναι οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Αυτοί που ψάχνουν σε νηπιαγωγεία και νοσοκομεία αλλοδαπούς για να τους διώξουν!
Άλλωστε ο δικηγόρος Ιωάννης Ανδριόπουλος που έκανε την προσφυγή ενάντια στο νόμο Ραγκούση το μοναδικό πολιτικό κόμμα που διαφημίζει στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook είναι η Χρυσή Αυγή.
Το βασικό επιχείρημα κυβέρνησης και δικαστών είναι να μην είναι η Ελλάδα ελκυστική για τους μετανάστες. Η αλήθεια είναι ότι ούτως ή άλλως έχει πάψει να είναι ελκυστική λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης. Μια άλλη αλήθεια είναι ότι ένα ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό Ελλήνων –ιδιαίτερα νέων – ετοιμάζεται ή έχει ήδη μεταναστεύσει σε άλλες χώρες αναζητώντας αυτό που η χώρα του στερεί επί 2 δεκαετίες από άλλους: την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.
Οι οργανώσεις που υπογράφουμε αυτό το κείμενο αγωνιζόμαστε για τον κοινό αγώνα ελλήνων και μεταναστών για μια καλύτερη ζωή χωρίς φτώχεια, εγκληματικότητα, ανεργία και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Καλούμε την κυβέρνηση να επαναφέρει σε ισχύ τον νόμο Ραγκούση με την ελάχιστη δυνατή τροποποίηση που απαιτείται για να γίνει συμβατός με την απόφαση του ΣτΕ, ως ένα στοιχειώδες βήμα ειδικά για όσους έχουν ήδη καταθέσει αιτήσεις ιθαγένειας.
Διεκδικούμε έναν νόμο που θα βελτιώνει τον νόμο Ραγκούση όσον αφορά την ιθαγένεια, την πολιτογράφηση και την συμμετοχή στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Άνθρωποι που ζούνε για χρόνια στην χώρα μας, κάνουν οικογένειες, δουλεύουνε, πληρώνουν ένσημα και φόρους, είναι φίλοι μας και γείτονές μας έχουν κάθε δικαίωμα να γίνουν ορατοί.
Δικαιώματα στα παιδιά των μεταναστών σημαίνει δικαιώματα για όλα τα παιδιά. Που σήμερα λιποθυμάνε από την πείνα στα σχολεία ή αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο της «υποχρεωτικής 9ετούς φοίτησης» που επικαλούνται υποκριτικά και οι δικαστές του ΣτΕ στην απόφασή τους.
Ιθαγένεια για τα παιδιά των μεταναστών σημαίνει πραγματική δημοκρατία για όλη την ελληνική κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου