Παιδιά και ρατσισμός
από 1 Against Racism (3) στις 21/03/2014 7:46 μμ / δεν έχει σχόλια
«Κάθε άνθρωπος γεννιέται από καθαρή τύχη και μεγαλύτερη πατρίδα είναι αυτή που ο άλλος επέλεξε να ζήσει και να μεγαλώσει τα παιδιά του», έγραφε η μαθήτρια δημοτικού Ελένη Τότσικα, στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό για τους Πρόσφυγες που διοργάνωσε Ύπατη Αρμοστεία την προηγούμενη χρονιά. Παιδιά απ’ όλη την Ελλάδα είχαν ενώσει τότε τις φωνές τους ενάντια στη σιωπή που συχνά καλύπτει την ξενοφοβία. Πρόκειται για μια μάστιγα, η οποία βρίσκει στα πρόσωπά τους τα πλέον ευάλωτα θύματά της.
Είναι τεράστιο το τραύμα που βιώνουν τα παιδιά, όταν υφίστανται προσβολές ή πειράγματα λόγω της καταγωγής, της φυλής ή της θρησκείας τους. Το ίδιο ισχύει κι όταν βλέπουν γύρω τους ρατσιστικές συμπεριφορές. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Social Science & Medicine, ο ρατσισμός προκαλεί στα παιδιά:
• Επιδείνωση της υγείας και της ανάπτυξής τους
• Συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς
• Μειωμένη ανάπτυξη των γνωστικών ικανοτήτων τους
• Μεταβολικές νόσους
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Μειωμένη πρόσβαση σε δομές υγείας
• Επιδείνωση της υγείας και της ανάπτυξής τους
• Συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς
• Μειωμένη ανάπτυξη των γνωστικών ικανοτήτων τους
• Μεταβολικές νόσους
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Μειωμένη πρόσβαση σε δομές υγείας
Στην Ελλάδα, μια απ’ τις πλέον τρωτές ομάδες απέναντι στις ρατσιστικές συμπεριφορές είναι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι –τα αλλοδαπά παιδιά που εισέρχονται στη χώρα χωρίς να συνοδεύονται από γονέα ή άτομο που να έχει την επιμέλειά τους. Τα ζητήματα που υπάρχουν ως προς την προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων είναι πολλά. Μεταξύ άλλων, τα Κέντρα Υποδοχής και οι δομές φιλοξενίας γι’ αυτά είναι ανεπαρκείς, ο θεσμός της επιτροπείας δεν λειτουργεί πάντοτε αποτελεσματικά, ενώ δεν υπάρχει θεσμοθετημένη διαδικασία για τον καθορισμό του βέλτιστου συμφέροντός τους. Ως αποτέλεσμα των ελλείψεων, τα παιδιά μπορεί να παραμείνουν υπό διοικητική κράτηση συχνά για μεγάλο χρονικό διάστημα, σε αντίθεση με την κείμενη νομοθεσία και τις διεθνείς συμβάσεις. Ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία επιβαρύνουν την κατάσταση.
Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων, το 1againstracism.gr επισκέφθηκε το Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Αλλοδαπών Αθήνας, το οποίο διαχειρίζεται ο Σύλλογος Μερίμνης Ανηλίκων –μία δομή που εδώ και δεκαετίες προσφέρει αγάπη και φροντίδα σε παιδιά από ολόκληρο τον κόσμο. Τα αγόρια που διαμένουν σε αυτή δέχθηκαν να φωτογραφηθούν και να μοιραστούν μαζί μας τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του ρατσισμού.
Ο 12χρονος Τζινέντ, που κατάγεται από τη Λαχώρη του Πακιστάν μένει τα τελευταία δύο χρόνια στην Ελλάδα. «Είναι πολύ σπαστικό να σε βρίζουν. Εμείς δεν λέμε ‘είσαι μαύρος’, ‘είσαι λευκός’ και τέτοια πράγματα», γράφει και στολίζει την κόλλα του με μια καρδιά, τρυπημένη από βέλος, η οποία στάζει αίμα.
«Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι σκουρόχρωμοι», εξηγεί ο 16χρονος Χασάν από το Αφγανιστάν. «Τους έχουν ρωτήσει ‘γιατί ήρθες εδώ;’ Και τους έχουν πει ‘να φύγεις απ’ τη χώρα’». Ο ίδιος είναι οχτώ χρόνια στην Ελλάδα. Του αρέσει πολύ το γκράφιτι, γι’ αυτό και ζωγραφίζει τη λέξη αγάπη στο χαρτί του, σε μορφή tag.
Είναι από την Ερυθραία, είναι 16 ετών και δεν θέλει να αποκαλύψει το όνομά του. «Με λέγανε κοντό και μαύρο», αναφέρει ο «Ανώνυμος», «αλλά πλέον έχουν σταματήσει, γιατί είμαι με φίλους μου και δεν τολμάνε». «Το μόνο που θέλω είναι να φύγουν από τη Βουλή», συμπληρώνει αναφερόμενος στους ρατσιστές.
Ο 14χρονος Ααρόν είχε επηρεαστεί πολύ από τις ρατσιστικές επιθέσεις στο κέντρο της Αθήνας. «Πολύ συχνά σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ήμουν στη θέση αυτών που τους χτυπάνε», αναφέρει.
Το σχόλιο του 17χρονου Μουσέ είναι ένα μήνυμα συμφιλίωσης: «Είμαστε όλοι ίσοι και πρέπει να ζούμε όλοι χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι», αναφέρει.
Φωτογραφίες: Χρήστος Τόλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου