σαμποταζ σε σχολεια

1176392
Για το σαμποτάζ σε σχολεία στην Θεσσαλονίκη
από seleo 0:24πμ, Σάββατο 29 Μαΐου 2010
(Τροποποιήθηκε 12:51μμ, Σάββατο 29 Μαΐου 2010)
θεματικές: Εκπαίδευση

...
Σαμποτάζ στις εισόδους σχολείων στη Θεσσαλονίκη 

Αυτό που αρχικά μοιάζει να είναι ένας τρόπος για την αμερόληπτη προώθηση γνώσης σε ανθρώπους είναι στην ουσία ένας οργανωμένος μηχανισμός για την διαμόρφωση και τον έλεγχο της σκέψης αλλά και της καθημερινότητας των μαθητών μέσα σε κλειστούς χώρους, για την αξιολόγησή τους με βάση την αποδοτικότητα και τη νοημοσύνη τους, με την προώθηση δηλαδή στανταρισμένων κοινωνικών διαχωρισμών. Η μόρφωση που παρέχουν τα σχολεία είναι μόρφωση που αναπαράγει το σύστημα. Μέσα στις σχολικές αίθουσες μαθαίνεις να υποδύεσαι ρόλους που θα σου φανούν χρήσιμοι στο θέατρο της καπιταλιστικής πραγματικότητας. 

Βασικός παράγοντας- εργαλείο για τη συντήρηση της διαδικασίας αυτής, είναι ο ρόλος του δασκάλου. Αυτού που αποτελεί την αυθεντία, την αδιάψευστη πηγή γνώσης άρα την εξουσία μέσα σε αυτό το περιβάλλον. Αυτού που αναλαμβάνει την κανονικοποίηση των μαθητών και, κατ' επέκταση, την αποβολή και το στιγματισμό όσων δεν χωράνε σε κάτι τέτοιο. Το έργο του βρίσκει πάτημα στο δόγμα του αδιαμφισβήτητου της εξουσίας, που τροφοδοτείται τόσο από την επιβλητικότητα αυτού που κατέχει τη γνώση όσο και από την υπoτακτικότητα αυτών που τη δέχονται. 

Όσον αφορά τους μαθητές, το ζήτημα δεν είναι τόσο η μετάδοση γνώσεων όσο η αφομοίωση/ αποστήθιση ήδη υπάρχοντων ρόλων, συμπεριφορών και προτύπων που χρειάζονται για την αναπαραγωγή της κοινωνικής πραγματικότητας. Άρα, το σχολείο και κατ' επέκταση ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται τόσο τους “άριστους” όσο και τους “κακούς” για να στελεχώσουν τόσο το ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό όσο και το ειδικευμένο τα οποία θα χρησιμοποιήσει για την ανάπτυξη και εξέλιξή του. Βαθύτερος στόχος είναι όλοι οι μαθητές να προσαρμοστούν στο ρόλο του υπάκουου, πειθαρχημένου, πειθήνιου απέναντι στην αυθεντία του καθηγητή σήμερα, του αφεντικού και του μπάτσου αύριο και αφ' ετέρου να προσαρμόσουν τα όρια και τις ζωές τους στα όρια που ο καπιταλισμός έχει ορίσει. Η παρέκκλιση από τα όρια και η άρνηση του ρόλου οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στις φυλακές, τα τρελοκομεία, την πρέζα και ό,τι άλλο ορίζει το σύστημα ως περιθώριο για να στοιβάζει εκεί τα απόβλητά του αποκόπτοντας τα έτσι από το κοινωνικό περιβάλλον και καθιστώντας τα ακίνδυνα. 

Οι αποστειρωμένοι χώροι και τα γεωμετρικά παρατεταγμένα τσιμεντένια κελιά, όπου οι μαθητές περνούν καταναγκαστικά επτά ώρες της ημέρας, παγιδευμένοι στην πλήξη και την ανία, υπό το ξάγρυπνο βλέμμα του φύλακα και των καθηγητών, διαμορφώνουν το σύγχρονο σχολικό περιβάλλον. Αυτή την εικόνα έρχονται να συμπληρώσουν τα κάγκελα και τα λουκέτα τόσο στα κτήρια όσο και στον χώρο προαυλισμού οπου δεσπόζει το εθνικό σύμβολο, η σημαία. Σε ένα τέτοιο ιεραρχικά δομημένο χώρο, στον οποίο κυριαρχεί η ρουφιανιά, η υποταγή και ο καταναγκασμός, είναι εύκολο να ανθίσουν παραβατικές συμπεριφορές, επικίνδυνες για την ομαλή λειτουργία της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Γι' αυτό το λόγο ελοχεύει η απειλή της τιμωρίας, ως καταστολή και παραδειγματισμός, μέσω των ποινών της απουσίας, της αποβολής και της αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος. Όλη αυτή η εικόνα δε διαφέρει και πολύ από τις φυλακές, όπως και από τον κόσμο που πρόκειται να ζήσουν στη συνέχεια της ζωής τους. 

Το βράδυ της 27ης προς 28ης Μαίου, λίγες ώρες πρίν οι μαθητές κάτσουν στα θρανία για να δοκιμαστούν στις πανελλαδικές εξετάσεις, επιλέξαμε να μπλοκάρουμε τις κλειδαριές στις εισόδους 22 συνολικά σχολείων σε κέντρο, φάληρο, τούμπα, ανάληψη, πυλαία, χαριλάου και άνω πόλη, χρησιμοποιώντας κόλλα στιγμής, συνδετήρες, οδοντογλυφίδες και καρφίτσες, επιχειρώντας έτσι να σαμποτάρουμε την ψυχοφθόρα και αλλοτριωτική αυτή διαδικασία. Με αυτό τον τρόπο αποδεικνύεται ότι, ανάμεσα στις τεχνικές που συνθέτουν την πρακτική του σαμποτάζ, υπάρχουν πολύ εύκολα και οικειοποιήσιμα, από τον καθένα, μέσα. Ας εκληφθεί η παραπάνω ενέργεια μόνο ως ένα μικρό συμπλήρωμα στις πράξεις αντίδρασης των μαθητών, τις κοπάνες, τις καταλήψεις, τους βανδαλισμούς σχολικών κτηρίων. 

Σαμποτάροντας ένα ολόκληρο σύστημα αξιών, εναντιωνόμαστε σε ό,τι προσπαθεί να καθορίσει τις ζωές μας, αρνούμενοι αυτά που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Γιατί εμείς ανακαλύπτουμε τη χαρά μέσα απο τη μαθητεία της εξέγερσης, εκεί που η γνώση προκύπτει απο την ανάγκη του καθενός για εξερεύνηση. Μέσα απο μια διαδικασία συνεχούς αναζήτησης και συνάμα αμφισβήτησης. Εκεί που το άτομο εξελίσσεται σταδιακά με βάση τις δικές του επιλογές. Εκεί που η γνώση γίνεται βίωμα και το βίωμα συλλογή εμπειριών. Βοηθώντας τον καθένα ξεχωριστά να ανακαλύψει τον εαυτό του αλλά και να κάνει τις σχέσεις με τους γύρω του πιο ουσιαστικές, αντικαθιστώντας με αυτό τον τρόπο την μετάδοση γνώσεων απο κάποιες αυθεντίες, με την αλληλοσυμπλήρωση και την αμοιβαία ανταλλαγή βιωμάτων και εμπειριών. Η αυτομόρφωση είναι ένα απο τα μεγαλύτερά μας όπλα. 

Επιχείρηση ρόδα τσάντα και κοπάνα