5ο Γυμνάσιο Ζωγράφου Μ. Αλεξάνδρου & Κορυτσάς Ζωγράφου
Η Διεύθυνση και ο Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου μας θέλουμε να εκφράσουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον μαθητή μας Βαγγέλη, ο οποίος αποφοίτησε από το σχολείο μας τον Ιούνιο του 2014.
Ο Βαγγέλης ήρθε στο σχολείο μας το 2012 και από την πρώτη στιγμή κέρδισε την αγάπη των συμμαθητών και των καθηγητών του. Παρά τις αντίξοες συνθήκες που του επιφύλαξε η ζωή, παρά τα προβλήματα και τις αναποδιές, ο Βαγγέλης όχι μόνο δεν πτοήθηκε αλλά κατάφερε να μείνει όρθιος, δυνατός, γελαστός. Φυσικά σ’ αυτό βοήθησε, εκτός από την οικογένειά του και η αρμονική ένταξή του στο περιβάλλον του Γυμνασίου, όπου διακρίθηκε τόσο για την επίδοσή του (αποφοίτησε από τη Β΄ Τάξη με βαθμό «Άριστα 19 4/13» και από τη Γ΄ Τάξη με βαθμό «Άριστα 19») όσο και για το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του. Παιδί με καλοσύνη, ευγένεια ψυχική, εσωτερικό πλούτο, ξεχώρισε ανάμεσα στους συμμαθητές του, συμμετέχοντας ενεργά και ζωηρά στη ζωή της σχολικής μας κοινότητας.
Αυτός πιστεύουμε ότι είναι και ο σκοπός του σχολείου και ο ρόλος μας ως εκπαιδευτικών: να αγκαλιάζουμε και να στηρίζουμε όλα τα παιδιά, να δείχνουμε και να δίνουμε αγάπη και κατανόηση σε όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές, με τους οποίους υπάρχει ψυχικό και συναισθηματικό δέσιμο, αφού, ως παιδαγωγοί, τους βλέπουμε ως δικά μας παιδιά, ως συνέχεια, κατά κάποιο τρόπο, της δικής μας οικογένειας. Εξάλλου, όσοι ασκούμε αυτό το επάγγελμα – λειτούργημα, του εκπαιδευτικού, έχουμε και πρέπει να έχουμε, αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά παιδαγωγοί, αυτό το μεράκι: να βλέπουμε τους μαθητές μας ως δικά μας παιδιά, να χαιρόμαστε με τις χαρές τους, να συμπάσχουμε με τις λύπες τους. Και για μας η καλή πορεία, η πρόοδος, η προκοπή ενός παιδιού είναι το ζητούμενο. Θέλουμε να βλέπουμε τους μαθητές μας να προοδεύουν, να «ανεβαίνουν», τόσο σε επίπεδο επίδοσης, όσο και ψυχικά – συναισθηματικά.
Γι’ αυτό, αγκαλιάσαμε από την αρχή το Βαγγέλη, γνωρίζοντας τα προβλήματα που τον «φόρτιζαν». Προσπαθήσαμε μάλιστα να τον «αποφορτίσουμε», κάνοντάς τον να νιώθει ηρεμία, χαρά και ασφάλεια στους κόλπους του Γυμνασίου μας. Πρέπει, όμως, να παραδεχτούμε ότι και ο ίδιος ανταποκρίθηκε στην αγάπη και στην αγκαλιά μας. Σαν να ήταν έτοιμος στο σχολείο μας να αποκτήσει και μια άλλη οικογένεια, σαν να το περίμενε, σαν να το επιζητούσε. Και μας ανταπέδωσε την αγάπη του. Και τον βλέπαμε να προοδεύει, να μαθαίνει, να κοινωνικοποιείται, να αγαπάει αυτήν την καινούργια «οικογένειά» του και να δίνει σ’ αυτήν κομμάτια του εαυτού του, του ψυχισμού του.
Όμως ο Βαγγέλης έφυγε από το σχολείο μας. Πήγε στο Λύκειο. Εκεί τα πράγματα δεν ήταν το ίδιο απλά. Και αναγκάστηκε να αποχωριστεί την οικογένεια των συμμαθητών του, αυτών που τον στήριξαν και τον αγάπησαν τα τελευταία χρόνια. Ο ίδιος τους ευχαριστεί «για όλες τις φοβερές (και τρομερές) στιγμές που έζησαν μαζί αυτά τα χρόνια» και υπογράφει «ο δικός σας Βαγγέλης».
Εμείς, οι καθηγητές του του Γυμνασίου, θέλουμε να του πούμε ότι τον σκεφτόμαστε, τον στηρίζουμε, του συμπαραστεκόμαστε. Είναι και για μας «Ο δικός μας Βαγγέλης».
Ευχόμαστε να συνεχίσει τη ζωή του με την ίδια δύναμη. Γιατί είναι ένας πολύ δυνατός άνθρωπος, τόσο δυνατός που και οι άλλοι, μικροί και μεγάλοι, παίρνουν μαθήματα ψυχικής δύναμης απ’ αυτόν. Ας θεωρήσει ότι η τωρινή περιπέτειά του είναι κάτι που θα τον κάνει πιο δυνατό. Και ας γνωρίζει ότι θα μείνουν κέρδος στην ψυχή του οι άνθρωποι που τον αγάπησαν και τον αγαπούν…
Ο Διευθυντής
Κωνσταντίνος Μητρόπουλος
Τ.Υ.
Οι καθηγητές
| alfavita.gr on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου