
Σε μια κίνηση που προκαλεί ανησυχία στην εκπαιδευτική κοινότητα της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, αναστέλλεται η λειτουργία συνολικά 32 Δημοτικών και Νηπιαγωγείων, μεταξύ των οποίων και Μειονοτικών Δημοτικών Σχολείων, για το σχολικό έτος 2025-2026.
Η απόφαση αφορά σχολικές μονάδες των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στις περιφέρειες Ροδόπης, Έβρου, Ξάνθης και Καβάλας, σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις που εκδόθηκαν από την Αναπληρώτρια Περιφερειακή Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Ειδικότερα, σε Ροδόπη, συνεχίζουν σε αναστολή λειτουργίας τα Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία:
Αμαράντων
Αμφίων
Δαρμένης
Κάτω Καρδάμου
Πόρπης
Σάλπης
Στυλαρίου (στην 3η σχολική χρονιά αναστολής)
Άνω Βυρσίνης
Κύμης
Πλαγιάς (στη 2η σχολική χρονιά αναστολής)
Σε Ξάνθη, σε αναστολή βρίσκονται τα Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία:
Αιώρας
Παλαιού Ζυγού (3η σχολική χρονιά αναστολής)
Παλαιού Κατραμίου (2η σχολική χρονιά αναστολής)
Η αναστολή λειτουργίας των συγκεκριμένων σχολείων δεν είναι νέα κατάσταση, καθώς συνεχίζεται με βάση τις αποφάσεις:
Φ.2.1/7338/17-07-2023
Φ.2.1/5812/18-07-2024
Οι αποφάσεις αυτές επικυρώθηκαν από την Αναπληρώτρια Περιφερειακή Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, επιβεβαιώνοντας τη συνέχιση των αναστολών για το σχολικό έτος 2025-2026.
Το κείμενο αφορά την κατάσταση του 1ου ΕΠΑΛ Κέρκυρας, όπου παρά τις φαινομενικά εκτεταμένες εργασίες, οι ουσιαστικές παρεμβάσεις στο ετοιμόρροπο κτίριο είναι ελάχιστες και περιορίζονται σε βαψίματα και βελτιώσεις πρόσβασης για ΑμεΑ.
Οι εκπαιδευτικοί και μαθητές καταγγέλλουν πως το σχολείο παραμένει επικίνδυνο, χωρίς να αντιμετωπίζονται τα σοβαρά προβλήματα στατικότητας και υποδομών.
Η χρηματοδότηση προέρχεται από το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», με χορηγία τραπεζών, γεγονός που σχολιάζεται ειρωνικά, αφού το κτίριο αποτελεί σύμβολο κρατικής αδιαφορίας.
Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας διεκδικεί δημόσια, ασφαλή και πλήρως κρατικά χρηματοδοτούμενα σχολεία, απορρίπτοντας τις χορηγίες και τα «μπαλώματα» και καλεί σε συλλογικό αγώνα για ουσιαστικές λύσεις.
Αν περάσει κάποιος μια βόλτα από το 1ο ΕΠΑΛ στο Μαντούκι, θα μείνει εντυπωσιασμένος από την έκταση των έργων, τις σκαλωσιές και τα συνεργεία. Θα πίστευε κανείς ότι, μετά από τόσο καιρό, μετά από τόσες διαμαρτυρίες και παρεμβάσεις από την ΕΛΜΕ και το Σύλλογο Διδασκόντων, από γονείς και μαθητές, μετά από πολλαπλές ερωτήσεις στα τοπικά συμβούλια και στη Βουλή, ότι επιτέλους γίνεται κάτι ουσιαστικό για το απαράδεκτο και ετοιμόρροπο κτίριο, που στεγάζει 1000 μαθητές και πάνω από 100 εκπαιδευτικούς, ώστε να γίνει πιο ασφαλές και λειτουργικό.
Δυστυχώς, μια απλή συζήτηση με τους εργάτες και μια ματιά στο περιεχόμενο του προγράμματος "Μαριέττα Γιαννάκου", στο πλαίσιο του οποίου γίνονται τα έργα, διαλύει κάθε αυταπάτη. Σύμφωνα με το πρόγραμμα - αλλά και με τις οδηγίες που έχουν οι εργάτες - οι μόνες παρεμβάσεις που προβλέπονται είναι βάψιμο και περιορισμένες εργασίες για την προσβασιμότητα ΑμεΑ στις τουαλέτες και στην είσοδο.
Δεν υποτιμά κανείς τη σημασία αυτών των παρεμβάσεων, καθώς πράγματι βελτιώνεται σε κάποιο βαθμό η αισθητική του σχολικού χώρου, ο οποίος ήταν για καιρό παραμελημένος και αποκρουστικός. Όμως, η ουσία δεν αλλάζει: μαθητές και εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν να μπαίνουν σε ένα φρεσκοβαμμένο αλλά επικίνδυνο κτίριο, χωρίς τις απαιτούμενες ουσιαστικές επεμβάσεις.
Παρόμοια "προχειροδουλειά" εφαρμόζεται και στο αμφιθέατρο του σχολείου, το οποίο ανακαινίζεται με ευθύνη και χρηματοδότηση του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας μέσω του περίφημου 1 εκατομμυρίου του Πέτσα. Εκεί, προβλέπεται μόνο βάψιμο και μόνωση στην οροφή, ενώ τα καθίσματα και τα παράθυρα παραμένουν σπασμένα.
Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του ΕΠΑΛ γνωρίζουν καλά την πραγματική κατάσταση του κτιρίου. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για παρεμβάσεις σε στατικότητα και υποδομές. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Φεβρουάριο έπεσε παράθυρο με διπλό τζάμι και πλαίσιο από τον δεύτερο όροφο στην αυλή, γεγονός που μόνο από τύχη δεν κατέληξε σε σοβαρό τραυματισμό.
Γι’ αυτό, οι διαφημιζόμενες εργασίες θεωρούνται "τρύπα στο νερό", με μόνο στόχο την επικοινωνιακή προβολή του Δήμου και της Κυβέρνησης, και όχι την πραγματική ασφάλεια και ποιότητα της εκπαίδευσης.
Οι εργασίες εντάσσονται στο πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», με συνολική χρηματοδότηση 100 εκατομμυρίων ευρώ από την Ελληνική Ένωση Τραπεζών. Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες που φιγουράρουν στην είσοδο του σχολείου, κατέγραψαν καθαρά κέρδη 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ μόνο για το πρώτο εξάμηνο του 2025, με τη βοήθεια και της σημερινής κυβέρνησης αλλά και των προηγούμενων.
Η εικόνα της τεράστιας ταμπέλας των τραπεζών στην είσοδο ενός επικίνδυνου σχολικού κτιρίου, λειτουργεί ως ειρωνικό σχόλιο για την κρατική αδιαφορία στον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας διεκδικεί δημόσια και σύγχρονα σχολεία, με ασφαλή και επαρκή κτίρια, πλήρως χρηματοδοτούμενα και συντηρούμενα από το κράτος.
Αρνείται να αποδεχτεί τη λογική της "χορηγίας" και της "κοινωνικής ευθύνης" των επιχειρήσεων, που χρησιμοποιούνται για ξέπλυμα κερδών, όπως και την επικίνδυνη πολιτική του "μπαλώματος" σε χώρους που χρειάζονται ριζική ανακαίνιση ή ανακατασκευή.
Το κείμενο αφορά την κατάσταση του 1ου ΕΠΑΛ Κέρκυρας, όπου παρά τις φαινομενικά εκτεταμένες εργασίες, οι ουσιαστικές παρεμβάσεις στο ετοιμόρροπο κτίριο είναι ελάχιστες και περιορίζονται σε βαψίματα και βελτιώσεις πρόσβασης για ΑμεΑ.
Οι εκπαιδευτικοί και μαθητές καταγγέλλουν πως το σχολείο παραμένει επικίνδυνο, χωρίς να αντιμετωπίζονται τα σοβαρά προβλήματα στατικότητας και υποδομών.
Η χρηματοδότηση προέρχεται από το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», με χορηγία τραπεζών, γεγονός που σχολιάζεται ειρωνικά, αφού το κτίριο αποτελεί σύμβολο κρατικής αδιαφορίας.
Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας διεκδικεί δημόσια, ασφαλή και πλήρως κρατικά χρηματοδοτούμενα σχολεία, απορρίπτοντας τις χορηγίες και τα «μπαλώματα» και καλεί σε συλλογικό αγώνα για ουσιαστικές λύσεις.
Αν περάσει κάποιος μια βόλτα από το 1ο ΕΠΑΛ στο Μαντούκι, θα μείνει εντυπωσιασμένος από την έκταση των έργων, τις σκαλωσιές και τα συνεργεία. Θα πίστευε κανείς ότι, μετά από τόσο καιρό, μετά από τόσες διαμαρτυρίες και παρεμβάσεις από την ΕΛΜΕ και το Σύλλογο Διδασκόντων, από γονείς και μαθητές, μετά από πολλαπλές ερωτήσεις στα τοπικά συμβούλια και στη Βουλή, ότι επιτέλους γίνεται κάτι ουσιαστικό για το απαράδεκτο και ετοιμόρροπο κτίριο, που στεγάζει 1000 μαθητές και πάνω από 100 εκπαιδευτικούς, ώστε να γίνει πιο ασφαλές και λειτουργικό.
Δυστυχώς, μια απλή συζήτηση με τους εργάτες και μια ματιά στο περιεχόμενο του προγράμματος "Μαριέττα Γιαννάκου", στο πλαίσιο του οποίου γίνονται τα έργα, διαλύει κάθε αυταπάτη. Σύμφωνα με το πρόγραμμα - αλλά και με τις οδηγίες που έχουν οι εργάτες - οι μόνες παρεμβάσεις που προβλέπονται είναι βάψιμο και περιορισμένες εργασίες για την προσβασιμότητα ΑμεΑ στις τουαλέτες και στην είσοδο.
Δεν υποτιμά κανείς τη σημασία αυτών των παρεμβάσεων, καθώς πράγματι βελτιώνεται σε κάποιο βαθμό η αισθητική του σχολικού χώρου, ο οποίος ήταν για καιρό παραμελημένος και αποκρουστικός. Όμως, η ουσία δεν αλλάζει: μαθητές και εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν να μπαίνουν σε ένα φρεσκοβαμμένο αλλά επικίνδυνο κτίριο, χωρίς τις απαιτούμενες ουσιαστικές επεμβάσεις.
Παρόμοια "προχειροδουλειά" εφαρμόζεται και στο αμφιθέατρο του σχολείου, το οποίο ανακαινίζεται με ευθύνη και χρηματοδότηση του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας μέσω του περίφημου 1 εκατομμυρίου του Πέτσα. Εκεί, προβλέπεται μόνο βάψιμο και μόνωση στην οροφή, ενώ τα καθίσματα και τα παράθυρα παραμένουν σπασμένα.
Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του ΕΠΑΛ γνωρίζουν καλά την πραγματική κατάσταση του κτιρίου. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για παρεμβάσεις σε στατικότητα και υποδομές. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Φεβρουάριο έπεσε παράθυρο με διπλό τζάμι και πλαίσιο από τον δεύτερο όροφο στην αυλή, γεγονός που μόνο από τύχη δεν κατέληξε σε σοβαρό τραυματισμό.
Γι’ αυτό, οι διαφημιζόμενες εργασίες θεωρούνται "τρύπα στο νερό", με μόνο στόχο την επικοινωνιακή προβολή του Δήμου και της Κυβέρνησης, και όχι την πραγματική ασφάλεια και ποιότητα της εκπαίδευσης.
Οι εργασίες εντάσσονται στο πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», με συνολική χρηματοδότηση 100 εκατομμυρίων ευρώ από την Ελληνική Ένωση Τραπεζών. Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες που φιγουράρουν στην είσοδο του σχολείου, κατέγραψαν καθαρά κέρδη 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ μόνο για το πρώτο εξάμηνο του 2025, με τη βοήθεια και της σημερινής κυβέρνησης αλλά και των προηγούμενων.
Η εικόνα της τεράστιας ταμπέλας των τραπεζών στην είσοδο ενός επικίνδυνου σχολικού κτιρίου, λειτουργεί ως ειρωνικό σχόλιο για την κρατική αδιαφορία στον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας διεκδικεί δημόσια και σύγχρονα σχολεία, με ασφαλή και επαρκή κτίρια, πλήρως χρηματοδοτούμενα και συντηρούμενα από το κράτος.
Αρνείται να αποδεχτεί τη λογική της "χορηγίας" και της "κοινωνικής ευθύνης" των επιχειρήσεων, που χρησιμοποιούνται για ξέπλυμα κερδών, όπως και την επικίνδυνη πολιτική του "μπαλώματος" σε χώρους που χρειάζονται ριζική ανακαίνιση ή ανακατασκευή.
Το κείμενο αφορά την κατάσταση του 1ου ΕΠΑΛ Κέρκυρας, όπου παρά τις φαινομενικά εκτεταμένες εργασίες, οι ουσιαστικές παρεμβάσεις στο ετοιμόρροπο κτίριο είναι ελάχιστες και περιορίζονται σε βαψίματα και βελτιώσεις πρόσβασης για ΑμεΑ.
Οι εκπαιδευτικοί και μαθητές καταγγέλλουν πως το σχολείο παραμένει επικίνδυνο, χωρίς να αντιμετωπίζονται τα σοβαρά προβλήματα στατικότητας και υποδομών.
Η χρηματοδότηση προέρχεται από το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», με χορηγία τραπεζών, γεγονός που σχολιάζεται ειρωνικά, αφού το κτίριο αποτελεί σύμβολο κρατικής αδιαφορίας.
Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας διεκδικεί δημόσια, ασφαλή και πλήρως κρατικά χρηματοδοτούμενα σχολεία, απορρίπτοντας τις χορηγίες και τα «μπαλώματα» και καλεί σε συλλογικό αγώνα για ουσιαστικές λύσεις.
Αν περάσει κάποιος μια βόλτα από το 1ο ΕΠΑΛ στο Μαντούκι, θα μείνει εντυπωσιασμένος από την έκταση των έργων, τις σκαλωσιές και τα συνεργεία. Θα πίστευε κανείς ότι, μετά από τόσο καιρό, μετά από τόσες διαμαρτυρίες και παρεμβάσεις από την ΕΛΜΕ και το Σύλλογο Διδασκόντων, από γονείς και μαθητές, μετά από πολλαπλές ερωτήσεις στα τοπικά συμβούλια και στη Βουλή, ότι επιτέλους γίνεται κάτι ουσιαστικό για το απαράδεκτο και ετοιμόρροπο κτίριο, που στεγάζει 1000 μαθητές και πάνω από 100 εκπαιδευτικούς, ώστε να γίνει πιο ασφαλές και λειτουργικό.
Δυστυχώς, μια απλή συζήτηση με τους εργάτες και μια ματιά στο περιεχόμενο του προγράμματος "Μαριέττα Γιαννάκου", στο πλαίσιο του οποίου γίνονται τα έργα, διαλύει κάθε αυταπάτη. Σύμφωνα με το πρόγραμμα - αλλά και με τις οδηγίες που έχουν οι εργάτες - οι μόνες παρεμβάσεις που προβλέπονται είναι βάψιμο και περιορισμένες εργασίες για την προσβασιμότητα ΑμεΑ στις τουαλέτες και στην είσοδο.
Δεν υποτιμά κανείς τη σημασία αυτών των παρεμβάσεων, καθώς πράγματι βελτιώνεται σε κάποιο βαθμό η αισθητική του σχολικού χώρου, ο οποίος ήταν για καιρό παραμελημένος και αποκρουστικός. Όμως, η ουσία δεν αλλάζει: μαθητές και εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν να μπαίνουν σε ένα φρεσκοβαμμένο αλλά επικίνδυνο κτίριο, χωρίς τις απαιτούμενες ουσιαστικές επεμβάσεις.
Παρόμοια "προχειροδουλειά" εφαρμόζεται και στο αμφιθέατρο του σχολείου, το οποίο ανακαινίζεται με ευθύνη και χρηματοδότηση του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας μέσω του περίφημου 1 εκατομμυρίου του Πέτσα. Εκεί, προβλέπεται μόνο βάψιμο και μόνωση στην οροφή, ενώ τα καθίσματα και τα παράθυρα παραμένουν σπασμένα.
Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του ΕΠΑΛ γνωρίζουν καλά την πραγματική κατάσταση του κτιρίου. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για παρεμβάσεις σε στατικότητα και υποδομές. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Φεβρουάριο έπεσε παράθυρο με διπλό τζάμι και πλαίσιο από τον δεύτερο όροφο στην αυλή, γεγονός που μόνο από τύχη δεν κατέληξε σε σοβαρό τραυματισμό.
Γι’ αυτό, οι διαφημιζόμενες εργασίες θεωρούνται "τρύπα στο νερό", με μόνο στόχο την επικοινωνιακή προβολή του Δήμου και της Κυβέρνησης, και όχι την πραγματική ασφάλεια και ποιότητα της εκπαίδευσης.
Οι εργασίες εντάσσονται στο πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», με συνολική χρηματοδότηση 100 εκατομμυρίων ευρώ από την Ελληνική Ένωση Τραπεζών. Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες που φιγουράρουν στην είσοδο του σχολείου, κατέγραψαν καθαρά κέρδη 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ μόνο για το πρώτο εξάμηνο του 2025, με τη βοήθεια και της σημερινής κυβέρνησης αλλά και των προηγούμενων.
Η εικόνα της τεράστιας ταμπέλας των τραπεζών στην είσοδο ενός επικίνδυνου σχολικού κτιρίου, λειτουργεί ως ειρωνικό σχόλιο για την κρατική αδιαφορία στον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας διεκδικεί δημόσια και σύγχρονα σχολεία, με ασφαλή και επαρκή κτίρια, πλήρως χρηματοδοτούμενα και συντηρούμενα από το κράτος.
Αρνείται να αποδεχτεί τη λογική της "χορηγίας" και της "κοινωνικής ευθύνης" των επιχειρήσεων, που χρησιμοποιούνται για ξέπλυμα κερδών, όπως και την επικίνδυνη πολιτική του "μπαλώματος" σε χώρους που χρειάζονται ριζική ανακαίνιση ή ανακατασκευή.
Ο Υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Κωνσταντίνος Βλάσης, υπέγραψε τον νέο Κανονισμό Λειτουργίας των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, αντικαθιστώντας τον μέχρι σήμερα ισχύοντα Κανονισμό του 2014 (ΦΕΚ Β’ 1861), όπως είχε τροποποιηθεί το 2016. Στην διαδικασία της επεξεργασίας του νέου κανονισμού ενεργό συνεισφορά είχαν και Διευθυντές των ΣΔΕ, οι οποίοι κατέθεσαν τις απόψεις τους.
Ο νέος Κανονισμός εισάγει μία σειρά ουσιαστικών αλλαγών που ενισχύουν τη λειτουργικότητα, τη διαφάνεια και την ποιότητα της εκπαίδευσης ενηλίκων. Προβλέπεται η δυνατότητα εγγραφών από την 1η Νοεμβρίου έως και τις 30 Ιουνίου κάθε εκπαιδευτικού έτους, επιτρέποντας την έγκαιρη συγκρότηση τμημάτων και την ομαλή έναρξη της λειτουργίας των Σ.Δ.Ε. έως το τέλος Σεπτεμβρίου. Επιπλέον, γίνεται σαφής αναφορά στη λειτουργία των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας και εντός Σωφρονιστικών Καταστημάτων, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα στην εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς.
Επιπροσθέτως, ο θεσμός των ΣΔΕ ενισχύεται μέσω της δυνατότητας σύστασης Επιτροπής Παρακολούθησης και Στήριξης του Εκπαιδευτικού Έργου, που συνεισφέρει στην ποιοτική αναβάθμιση του περιεχομένου της μάθησης. Παράλληλα, ο Κανονισμός εναρμονίζεται πλήρως με τον ν. 4763/2020 και προσαρμόζεται στις σύγχρονες διοικητικές και θεσμικές απαιτήσεις. Καθορίζονται ρητά τα κριτήρια ίδρυσης, αναστολής ή κατάργησης Σ.Δ.Ε., βάσει αριθμού εκπαιδευομένων, διαθεσιμότητας χώρων και γενικής βιωσιμότητας.
Για πρώτη φορά διατυπώνεται με σαφήνεια η πρόβλεψη συμμετοχής εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων των Σ.Δ.Ε. σε ευρωπαϊκά και διεθνή προγράμματα όπως το Erasmus+, ενισχύοντας τη διεθνοποίηση και την ανταλλαγή καλών πρακτικών. Παράλληλα, ενισχύονται οι δομές υποστήριξης των εκπαιδευομένων με μαθησιακά κενά, μέσα από τις συμβουλευτικές υπηρεσίες, ενώ απλοποιούνται οι διαδικασίες εγγραφής μεταναστών και προσφύγων, καθώς και όσων εκπαιδεύονται εντός σωφρονιστικών δομών. Επιπλέον, ενεργοποιούνται τα Τμήματα Προετοιμασίας για την απόκτηση απολυτηρίου Δημοτικού, αλλά και τα Προπαρασκευαστικά Τμήματα για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, ενισχύοντας την κοινωνική ένταξη και την προσωπική ανέλιξη.
Ο Υφυπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος Βλάσης, δήλωσε σχετικά: «Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας δεν είναι μόνο ένας θεσμός μάθησης· είναι ο θεσμός της ελπίδας. Με αυτόν τον νέο Κανονισμό, χτίζουμε γερά θεμέλια για μια εκπαίδευση που δεν αφήνει κανέναν πίσω – ούτε χρονικά, ούτε κοινωνικά, ούτε ανθρώπινα».
Η παρούσα απόφαση σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα για τη Διά Βίου Μάθηση, στηρίζοντας ουσιαστικά εκείνους που αναζητούν μια δεύτερη ευκαιρία, όχι μόνο στη γνώση, αλλά και στη ζωή".
Μεγάλη ανησυχία προκαλεί η εικόνα αποδιοργάνωσης γύρω από τη λειτουργία των Τάξεων Υποδοχής για παιδιά προσφύγων, καθώς η νέα σχολική χρονιά πλησιάζει και το τοπίο παραμένει θολό. Η ΕΛΜΕ Πειραιά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, καταγγέλλοντας σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό και σχεδιασμό και ζητώντας την άμεση και πλήρη λειτουργία όλων των δομών υποδοχής με σταθερούς και μόνιμους εκπαιδευτικούς.
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι πολλά σχολεία με ιστορικό λειτουργίας τάξεων υποδοχής δεν περιλαμβάνονται στη νέα υπουργική απόφαση για την ίδρυσή τους. Μεταξύ αυτών το 1ο Γυμνάσιο Περάματος, το οποίο λειτουργούσε Τάξη Υποδοχής επί σειρά ετών, το 10ο ΓΕΛ Πειραιά, το 3ο ΓΕΛ Πειραιά που μετατρέπεται σε Πειραματικό, καθώς και το 1ο ΕΠΑΛ Πειραιά, το οποίο είχε λάβει σχετική έγκριση την προηγούμενη χρονιά.
Ενδεικτικά, μόνο ένα ΓΕΛ στον ευρύτερο Πειραιά – το 1ο της Δραπετσώνας – έχει εξασφαλίσει την απαραίτητη έγκριση, ενώ κανένα ΕΠΑΛ δεν περιλαμβάνεται στον σχεδιασμό.
Η ΕΛΜΕ Πειραιά υπογραμμίζει ότι οι Τάξεις Υποδοχής είναι θεμελιώδους σημασίας για την ομαλή ένταξη παιδιών που δεν γνωρίζουν επαρκώς την ελληνική γλώσσα, ιδιαίτερα όσων προέρχονται από προσφυγικό ή μεταναστευτικό υπόβαθρο. Ωστόσο, σημειώνει ότι η εφαρμογή του θεσμού παραμένει προβληματική, εξαιτίας των ελλείψεων σε δρομολόγια μεταφοράς, της ανυπαρξίας καθηγητών σε βασικές ειδικότητες και της αποσπασματικής κρατικής πολιτικής.
Στην ανακοίνωσή της, η ΕΛΜΕ καταγγέλλει ότι η κρατική αδράνεια οδηγεί στην εκπαιδευτική εγκατάλειψη πολλών παιδιών, επιτείνοντας τους ήδη υπάρχοντες κοινωνικούς αποκλεισμούς. Σύμφωνα με την Ένωση, η σύνδεση της μη ίδρυσης Τάξεων Υποδοχής με τις αλλαγές στον χαρακτήρα συγκεκριμένων σχολείων – όπως η μετατροπή τους σε «Ωνάσεια» ή Πειραματικά – καταδεικνύει μια αντιπαιδαγωγική πολιτική κατηγοριοποίησης, που φαίνεται να προτάσσει την «αριστεία» έναντι της ισότητας.
Η ΕΛΜΕ Πειραιά καλεί την Πολιτεία να εγκαταλείψει τον διαχωρισμό μεταξύ “προνομιούχων” και “ανεπιθύμητων” μαθητών, τονίζοντας ότι κάθε παιδί έχει ίσο δικαίωμα στην εκπαίδευση, ανεξαρτήτως καταγωγής. Οι εκπαιδευτικοί, όπως σημειώνει η Ένωση, δεν διαχωρίζουν τους μαθητές τους σε Έλληνες και αλλοδαπούς, αλλά υπερασπίζονται την καθολικότητα της μόρφωσης.
Τέλος, η ΕΛΜΕ καλεί σε ενίσχυση των συλλογικών δράσεων για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, υποστηρίζοντας ότι η διεκδίκηση ίσων μορφωτικών δικαιωμάτων αποτελεί ηθική και παιδαγωγική υποχρέωση κάθε εκπαιδευτικού. Η ανατροπή των πολιτικών αποκλεισμού, σύμφωνα με την Ένωση, είναι μονόδρομος για ένα σχολείο ανοιχτό και ανθρώπινο για όλα τα παιδιά.