Η έννοια «πρόληψη» είναι τελείως ξένη στο λεξικό της κυβέρνησης και της Ν.Δ. Η δε προσφιλής της έννοια και πρακτική, που είναι η «καταστολή», η εκ των υστέρων παρέμβαση με ασπιρίνες στη βία και στο έγκλημα γενικότερα, δεν έχει κάποιο θετικό αποτελέσματα ούτε στη χώρα μας ούτε διεθνώς. Ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν θα ασκήσουν βία εξαιτίας των ποινών που προβλέπονται, αυτό είναι ξεκάθαρο για όλους τους κοινωνικούς επιστήμονες, όχι όμως για την πλέον αντιεπιστημονική κυβέρνηση, αυτή των ημερών μας. Πολλοί όμως είναι αυτοί που δεν θα ασκήσουν βία αν δεν δεχθούν βία.
Δυστυχώς η κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη, η ίδια, ασκεί καθημερινά πρωτοφανή βία στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας. Την αβάσταχτη βία της ακρίβειας, της ακραίας φτώχειας για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, τη βία της ανεργίας, τη βία της ισχνής αγοραστικής ικανότητας των πολιτών, τη βία μιας τραγικά ελλειμματικής υγειονομικής περίθαλψης που τους προσφέρει το υποχρηματοδοτούμενο ΕΣΥ. Τη βία των παρακολουθήσεων της προσωπικής ζωής χιλιάδων πολιτών, τη βία των μέσων μαζικής μεταφοράς στα οποία βρίσκονται στοιβαγμένοι, την αστυνομική βία σε πλήθος ειρηνικών διαδηλώσεων, κυρίως προς τους νέους. Τη βία της πλήρους ανασφάλειας που νιώθουν οι πολίτες απέναντι στο έγκλημα που συμβαίνει ακόμη και στην πόρτα αστυνομικών τμημάτων, τη βία των ανελαστικών μορφών εργασίας, τη βία της μαύρης εργασίας, τη βία πολλών ΜΜΕ που καθημερινά «πυροβολούν» ανελέητα κάθε κριτική στην κυβέρνηση, λογοκρίνουν τον οποιονδήποτε πολίτη πει κάτι που δεν τους αρέσει χωρίς ποτέ το ΕΣΡ να παρεμβαίνει. Εντέλει, η κυβέρνηση ασκεί η ίδια ή αδιαφορεί για τη βία του μεγάλου ψαριού που τρώει το μικρό.
Είναι προφανές πως τα μέτρα που εξήγγειλε ο υπουργός Παιδείας για την καταπολέμηση της ενδοσχολικής βίας μόνο ρόλο έχουν να δείξουν πως «κάτι προσπαθεί να κάνει» η κυβέρνηση για ένα φαινόμενο βαθιά κοινωνικό, για την καταπολέμηση του οποίου απαιτούνται μέτρα γερής ενίσχυσης της αξιοπρέπειας των πολιτών αυτής της χώρας. Μέτρα θεσμικά, που κοστίζουν, και όχι φιλοδωρήματα σαν τα διάφορα «passes», τα οποία μοίρασε προεκλογικά και τώρα τελείωσαν. Μέτρα σταθερής ενίσχυσης της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, της δωρεάν δημόσιας παιδείας και της δωρεάν δημόσιας υγείας. Όπως όλοι και όλες οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν, τα παιδιά έχουν ως βασικό πρότυπο τους γονείς τους. Οσα από αυτά βλέπουν τους γονείς τους να δέχονται άμεσα ή έμμεσα βία (διά της κυβερνητικής συμμετοχής ή έστω αδιαφορίας) είναι αρκετά πιθανό να αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο. Δυστυχώς!
Ας ρωτήσουν και κάποιον κοινωνικό επιστήμονα εκεί στο Μαξίμου. Βέβαια η κυβέρνηση αυτή έχει αλλεργία με τις κοινωνικές επιστήμες τις οποίες και ξηλώνει από τα σχολεία. Η σταθερή ενασχόλησή της αποκλειστικά με θέματα επικοινωνίας, αναθέσεων σε ημετέρους και χειραγώγησης της κοινής γνώμης δεν μπαλώνεται με τα μέτρα κοροϊδίας που ανακοίνωσε.
Ο Χρήστος Πιλάλης είναι εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου