Ένταση στο Δημοτικό Συμβούλιο για τις συγχωνεύσεις τμημάτων: «Αυτά τα σχολεία δεν θα ανοίξουν»
Σε κλίμα έντασης διεξήχθη η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων, καθώς γονείς και εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονται έντονα για τις επικείμενες συγχωνεύσεις τμημάτων σε δημοτικά σχολεία της πόλης. Το επίμαχο θέμα αφορά την εφαρμογή του ελάχιστου αριθμού μαθητών ανά τμήμα, που οδηγεί σε κατάργηση τμημάτων στην Α' Δημοτικού του 6ου και 19ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων.
Υπεράριθμα τμήματα και ελλείψεις εκπαιδευτικών
Όπως καταγγέλλουν οι γονείς, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο τα σχολεία θα υποδεχθούν:
25 πρωτάκια με 3 διαφορετικές διαγνώσεις μαθησιακών δυσκολιών
Υπεράριθμα τμήματα σε αίθουσες ακατάλληλες για τόσο μεγάλο αριθμό παιδιών
Μετακινήσεις μαθητών σε όμορα σχολεία για λόγους «οικονομίας»
Την ίδια στιγμή, σοβαρά παραμένουν τα κενά τόσο στη γενική αγωγή, όσο και στην παράλληλη στήριξη, όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων, Γιώργος Μαυρογεννάκης.
Αντιδράσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο
Η παρουσία των γονέων στη συνεδρίαση συνοδεύτηκε από την ανάρτηση πανό διαμαρτυρίας κατά των συγχωνεύσεων μέσα στην αίθουσα. Η ενέργεια αυτή προκάλεσε την αντίδραση του προεδρείου, με τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου να ζητά την απομάκρυνση του πανό προκειμένου να συνεχιστεί η διαδικασία. Παρά την απομάκρυνση, οι γονείς έκαναν λόγο για εκβιαστική στάση της δημοτικής αρχής.
«Αυτά τα σχολεία δεν θα ανοίξουν» διαμήνυσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ένωσης Γονέων, Σταμάτης Μαμάκας, καλώντας το δημοτικό συμβούλιο να στηρίξει το ψήφισμα των γονέων ενάντια στις συγχωνεύσεις.
Η εκπρόσωπος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 6ου Δημοτικού Σχολείου υπογράμμισε ότι «το πρόβλημα δεν είναι κτηριακό» και ότι οι γειτονιές χρειάζονται ζωντανά σχολεία, όχι τμήματα-μαμούθ.
Στήριξη από τη δημοτική αρχή και τις δημοτικές παρατάξεις
Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Παιδείας, Αντώνης Βαρδάκης, μετέφερε τη στήριξη του Δήμου Χανίων στους γονείς, ενώ έντονη ήταν και η παρέμβαση του Στέλιου Ζερβάκη από την παράταξη «Όνειρο είναι τα Χανιά». Ο κ. Ζερβάκης επεσήμανε ότι: «Η δημόσια εκπαίδευση δεν είναι κόστος, είναι επένδυση στο παρόν και στο μέλλον της κοινωνίας μας. Η τάξη δεν είναι λογιστικό φύλλο ούτε διοικητικό πείραμα. Δεν υπάρχει κανένα παιδαγωγικό επιχείρημα για τη δημιουργία τμημάτων με 25 μαθητές.»
Από την πλευρά της, η «Λαϊκή Συσπείρωση» δια στόματος του επικεφαλής της, Χαράλαμπου Λουτσέτη, έκανε λόγο για προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης μέσω της υποβάθμισης του δημόσιου σχολείου: «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να υπάρξει υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών μας.»
Το ευρύτερο πλαίσιο: Συγχωνεύσεις τμημάτων πανελλαδικά
Το πρόβλημα των συγχωνεύσεων δεν περιορίζεται στα Χανιά. Το Υπουργείο Παιδείας, εφαρμόζοντας το πλαίσιο του ελάχιστου αριθμού 15 μαθητών ανά τμήμα, οδηγεί σε συγχωνεύσεις σε πολλά σχολεία πανελλαδικά. Η πολιτική αυτή, που ξεκίνησε από προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζεται, έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις τόσο από εκπαιδευτικούς όσο και από τις τοπικές κοινωνίες.
Τι είναι ο "κόφτης" των 15 μαθητών
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, για να συγκροτηθεί τμήμα σε δημοτικό σχολείο απαιτούνται τουλάχιστον 15 εγγεγραμμένοι μαθητές. Αν σε ένα σχολείο εγγραφούν λιγότεροι, τότε το τμήμα δεν δημιουργείται και οι μαθητές μεταφέρονται σε όμορα σχολεία. Η ρύθμιση αυτή συχνά παραγνωρίζει τοπικές συνθήκες, γεωγραφικά δεδομένα και τις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών.
Κίνδυνος για την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης
Οι φορείς της εκπαίδευσης επισημαίνουν ότι η αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τάξη δυσκολεύει το παιδαγωγικό έργο, ιδιαίτερα σε τάξεις με μαθητές που έχουν διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες. Παράλληλα, οι συγχωνεύσεις οδηγούν σε:
Υποβάθμιση της ποιότητας διδασκαλίας
Αύξηση του φόρτου εργασίας για τους δασκάλους
Δυσκολίες στη διαχείριση της σχολικής καθημερινότητας
Εγκατάλειψη μικρότερων σχολικών μονάδων
Η συζήτηση που άνοιξε στα Χανιά φωτίζει ένα ευρύτερο πρόβλημα που απασχολεί σήμερα τη δημόσια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Η επιχείρηση «εξορθολογισμού» του εκπαιδευτικού συστήματος μέσω αριθμητικών κριτηρίων έρχεται σε σύγκρουση με τις πραγματικές παιδαγωγικές ανάγκες των μαθητών και των σχολικών κοινοτήτων.
Η αγωνία των γονέων και των εκπαιδευτικών είναι απόλυτα δικαιολογημένη και αναδεικνύει την ανάγκη για μία ουσιαστική και ανθρώπινη εκπαιδευτική πολιτική, που θα βάζει στο κέντρο της το παιδί και όχι τους αριθμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου